Van Himeville naar Coffee Bay
20 feb. 2015
🇿🇦
vanuit Zuid-Afrika
Van Himeville naar Coffee Bay.
Na Kokstad even tanken omdat we daarna het binnenland in gaan richting Coffee Bay aan De Wild Coast. Naar het Ocean View Hotel. Kamer met uitzicht op zee. Zin in!
Wat een schitterende rit. Helemaal mijn ding. Overal huisjes verspreid over de bergen. De kleur zeegroen is favoriet. Of... in het groot ingekocht... of koel.....of gewoon het allermooiste. Ik denk
het laatste.
Als we even van de weg af gaan krioelt het van de mensen, alleen zwárte mensen. Een lust voor het oog om te zien hoe ze redderen. Balen op hun hoofd, kinderen op hun rug, fruit en alle andere
denkbare dingen in stalletjes, bakjes of mandjes. In ieder stadje dat we passeren precies hetzelfde beeld.
Heel veel beesten, koeien en schapen grazen de bergen kaal waardoor de mooiste kleuren van moeders aarde te voorschijn komen. We zijn ervoor gewaarschuwd dat we niet moeten stoppen als we een beest
aanrijden. Kans dat er hele volksgroepen achter je aan komen die geld willen zien.
Leuk om een school uit te zien gaan om 14.30 uur. Al die uniformpjes, dat heeft toch wel wat. Soms moeten kinderen wel 10 km naar huis lopen.
We blijven er dus tegenkomen. Gek poseren voor op de foto kunnen ze gelukkig ook.
De laatste 80 km gaat over een smallere weg. Nog altijd tweebaans en goed te rijden, tot de laatste 45 km. Weer onverwacht flinke gaten in de weg en... alweer een lekke band of beter gezegd een
kromme velg. Op een plek waar je beter niet kunt stoppen. Ik sleep alle bagage uit de kofferbak op de achterbank. Lijkt me niet goed om dat zo in het zicht te zetten.
In een mum van tijd een groepje schoolkinderen om ons heen. Ze lachen lief en blijven staan. Het duurt niet lang of ze beginnen te bedelen om geld. Dat is en blijft vervelend. Zeker als je geen
kant op kunt.
Het wiel was snel verwisseld, routine, en we konden verder. Niet te geloven wat een slechte pad en alsmaar meer geiten, varkens en koeien die in het wilde weg oversteken. Uitwijken kan ook niet
altijd ivm tegenliggers. Best afzien dat laatste stuk. En dan te bedenken dat er geen andere weg hier naar toe is, dus we zullen ook nog terug moeten.
Tussen alle armoede in opeens een poort met Ocean View. Wij slaan af en staan in een andere wereld. Privé strand, mooie tuin met wuivende palmen. Huisjes met rieten kap en terrasjes. Ligstoelen op
het gras en uitzicht op de Indische Oceaan. Beetje dubbel allemaal.
WiFi tegen betaling en dan alleen in openbare ruimten. Jammer want we willen de reis verder voorbereiden. Proberen morgen de kamer te verlengen ivm het wiel.
Nu strandwandeling maken. Vlug omkleden. Lachen toen we op her strand kwamen. "Wat je ziet is wat je krijgt." Tussen twee bergen in lag dit schitterende privé strand. We hebben een paar keer op en
neer gelopen.
Vanavond buffet, bij de prijs inbegrepen. Pittige minestrone soep, daar knap je van op Varkenshuid gegeten, heerlijk, totdat ik hoorde wat het was.
De ruisende zee kalmeert.
Reacties
Reacties
20 feb. 2015, 10:39
Dit lijkt wel een beetje op Indonesië, daar liep ook al het vee tussen de auto's door en veel bedelende kinderen. Lekker privéstrandje, geniet er maar van. En die varkenshuid, gauw vergeten wat het was, je vond het toch maar lekker. Dikke knuffels van ons.
P.s.: Jullie snappen wel dat ik een knuffel aan Hans en Els geef en Gijs aan Els en Hans een ferme handdruk!!!
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
