Van Swaziland naar St. Lucia
14 feb. 2015
🇿🇦
vanuit Zuid-Afrika
Van Mbabane naar St. Lucia.
Silverstone Lodge, een plek om tot rust te komen. Zeker omdat WiFi het af laat weten. Dat valt op deze reis tot nu toe tegen. Even face time-en lukt jammer genoeg niet. Zou zo leuk zijn met die aapjes voor de deur. Groene meerkatten, wel te verstaan. Een plaag hier.
De TomTom op de kortste route gezet en op weg naar Mantenga nature reserve. Over het slechte pad terug gereden en het binnenland in. Het echte plattelandsleven van Swaziland. Wat is het hier mooi.
Zaterdag, dus de kinderen zijn vrij van school en drijven de kudde koeien vooruit. Op blote voeten komt een meisje een zijpad uit lopen. We moeten zelfs een stukje door het water rijden, één met de
natuur. De weg is slecht en onze MG protesteert. Kloven die steeds dieper en breder worden. Als we linksaf moeten en het stijle pad vol kuilen zien besluiten we om te keren. Niet verantwoord met
een luxe wagen. Hier heb je minstens een Jeep nodig. Maar het was genieten.
Om 11.00 uur bestemming bereikt. De parkeerwachter wilde ons eerst naar de Mantenga Falls sturen maar daarvoor zitten we te krap in onze tijd nu. By the way, komen net van een waterval vandaan.
Op de tribune wachten op traditionele dansen en muziek die de inwoners voor ons gaan uitvoeren. Dorpelingen van het Swazi Cultureel Village. Dit dorp ziet er precies zo uit zoals een middelgrote
Swazinederzetting er 100 jaar geleden uitgezien zou hebben. Uit lokale materialen zijn 16 bijenkorfvormige hutten gebouwd. Het complex komt tot leven als Angel ons rondleidt en verhalen verteld.
Indrukwekkend vond ik dat, als een meisje met haar rechterarm haar linkeroor, over haar hoofd aan kan raken, zij in een eigen hut moet slapen. Zij is dan ongeveer 6 jaar. Grootmoeder is de
belangrijkste en alle problemen worden in haar hut, de grootste, uitgepraat.
Zoals gezegd zitten we krap in de tijd en het is nog een eind rijden naar St.Lucia. Toch even wat drinken en een hapje eten. Wat een mooi terras, midden in de jungle. Rode tafelkleedjes vanwege
Valentijnsdag. Bordje friet met kip. Ik ga niet in herhaling vallen maar deze story sluit exact aan bij die van gisteren. De reden voor het lange wachten was deze keer dat de friet nog niet
ontdooit was. Nog drie kwartiertjes geduld......
Het begon gigantisch te regenen en te waaien, dus eigenlijk kwam het deze keer wel goed uit haha.
Swaziland verlaten: Bij de grens 7 loketten gepasseerd. Telkens uit de auto met je paspoort. Zij schreven dan een bonnetje uit waar je 4 loketten verder een stempel op moest laten zetten. Terug in
de auto en rijden tot er iemand stond om dat briefje aan af te geven. En dat hele circus een paar keer herhalen. Wij kunnen de logica er niet in ontdekken maar het verschaft werk aan veel
geüniformeerde beroepen.
Af en toe echt schrikken onderweg. Onaangekondigd vlieg je in groot lang gat in de weg of er liggen drempels waar je zowat niet overheen komt. Onze MG, heeft brede platte banden, in elk geval niet
geschikt voor hier. En zo stonden we voor de tweede keer met een lekke band. We rijden rustig met ons thuiskomertje en hopen weer op een dosis geluk. Tis wel weekend.
Whalesong Guest house in St. Lucia bereiken we daardoor in het donker. Over zevenen. Best moe allebei. Geeft toch spanning zo'n lekke Tub. Huisbaas en -vrouw staan ons al op te wachten omdat we ons
gemeld hebben door de intercom. Wij vertellen van onze pech onderweg. Conclusie: wij zijn gaar en willen eten en drinken. Mister Himself, al genoeg drank op, denkt er anders over.
Hij spreidt een kaart uit van het gebied waarin we zitten en probeert mij bang te maken door te vertellen dat je hier gegarandeerd Hippo's tegen gaat komen. Lopen hier rond en zijn gevaarlijk.
Vertel ons wat! Himself gaat een reis voor ons plannen met alle bezienswaardigheden in de buurt. Ik wilde gaan gillen, maar dat zou hij niet begrijpen. HONGER!!!!!. Toen hij even adem haalde zij ik
vlug, "wij zijn moe en willen eten".
Weet je wat hij zij "er zijn veel restaurants in de buurt maar de keukens sluiten om 19.30 uur". En bedankt mister Himself....grrrrrr....!!!!
Vanwege het Hippo's gevaar toch maar weer in de auto. Lekker Italiaans gegeten. Toen het hoofdgerecht kwam wilden wij hun nog even laten zweten door te zeggen dat het voorgerecht eerst hoorden te
komen.
Maakte totaal geen indruk... "Dat komt straks".
Reacties
Reacties
14 feb. 2015, 23:00
Een dagje wel voor jullie, weer een lekke band en dan nog mister himself die de volle aandacht vraagt en niet in de gaten heeft dat jullie willen eten. Morgen weer een dag met meer geluk hopen wij. Xxx
15 feb. 2015, 17:59
Het is inmiddels de 15de, dus gefeliciteerd met jullie trouwdag!! Xxx
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
