Er zijn weinig hotels in Kaapstad die zo iconisch zijn als hetMount Nelson Hotel.Het hotel, ‘The Pink Lady’ of ‘The Nellie’ is beroemd om zijn roze bouwwerk waarbij klassiek, modern, Engelse en Zuid-Afrikaanse stijlen als een schilderij door elkaar heen geverfd zijn.

Wij waren enorm onder de indruk van al deze glamour. Grote Rolls Roy's voor de deur en keurig in het pak gestoken personeel dat heel gedienstig is. We voelen ons gast en .......welkom.

Slapen in dit 5 sterren hotel is niet voor iedereen weggelegd maar moet wel heel weldadig zijn.

Wij mochten kiezen of we in de lounge, op het terras, bij de openslaande deuren naar de tuin, of in de tuin rond de fontein wilden zitten.

"Op het terras dan graag". In de zon is het te warm en we hebben er moeite mee om op onze laatste dag binnen te zitten. Ook al is het in de lounge misschien lekkerder, koeler en nog sjieker. De mooie pianoklanken klinken ook tot op het terras door.

De grote vazen met verse bloemen zijn een lust voor het oog.

Ons hart gaat sneller slaan bij het zien van de de schitterende tafel van de onovertroffen High Tea van dit mooie hotel. Woorden schieten te kort.

We hebben keuze uit wel 25 soorten thee.

Een glas Champagne wordt ingeschonken en het feest kan weer beginnen. Etagère met hartige hapjes. Zo apart en bijzonder. Oliebolletjes met curry, Sandwiches in formaat dominostenen, quiches, toast roerei en empanadas. Daarna kwamen warme scones op tafel met clotted cream en jam. Wanneer, en hoe vaak je maar wilt kun je van die mooie tafel lekkere zoetigheden halen.

Op zulke momenten zou je even onverzadigbaar willen zijn om vanalleste kunnen proeven.

Taarten,makarons, fudge, cheesecake, lemon merengue pie, vers fruit, gebakjes en...nog meer gebakjes, notenkoekjes, cocosbolletjes, chocolade lolly's, cake, te veel om op te noemen.

Wat een heerlijke ontspannen middag op zo'n doordeweekse maandag.

En weer zo'n aardige zwarte vrouw die ons geruisloos bediend. Ze moet om ons lachen omdat wij zo zichtbaar genieten. Mag hoor "ik weiger dit normaal te gaan vinden".

Na afloop, het was van 13.30 tot 15.30 uur, nog een tijd onder de eikenbomen gezeten in de tuin. Eerlijk gezegd omdat we bij moesten komen van de suikeraanval op ons lichaam.

Bij de auto, die ondertussen in de brandende zon stond kregen we nog een aanval. Waar vanmorgen een piepklein sterretje in de ruit zat, zit nu een grote barst. "We hangen er dus ook nog aan voor een nieuwe autoruit". Wat een pech toch met deze auto.

Om 17.00 uur weer naar het hotel en deze keer dus omkleden voor de reis naar huis. Koffers in de auto. We hebben nog wat uurtjes door te brengen maar aanetenmoeten we niet meer denken. Hans rijdt naar V&A Waterfront en daar hangen we wat rond, winkeltjes en mensen kijken. Het wordt langzaamaan donker en we zien voor het eerst hoe leuk het hier verlicht is. Om de bomen van die kleine kerstlampjes gedraaid. Hetwordt met de minuut gezelliger.

Aan één kant willen we niet weg maar aan de andere kant kan de tijd nu niet snel genoeg gaan.

We vliegen om 00.30 uur, met KLM.

Omdat we wat uit te leggen hebben bij 'First' gaan we rond 21.00 uur naar het vliegveld. Met de ramen open om tot het laatste toe de heerlijk zwoele lucht te voelen.

Ging allemaal vlot. Onze allerlaatste Rand geven we uit aan .....een wijntje.

We stappen in. Het zit er nu echt op. Drie fantastische weken samen in Zuid-Afrika.We hebben er alles uitgehaald wat er in zat. Morgen begint het nagenieten. Hanske bedankt!

Één heerlijk lichtpuntje....als we landen zien we Amy en Faye. Die hebben een hotelletje genomen om ons op te halen. Dat is pas thuiskomen.

Hoop dat een vest warm genoeg is want mijn jas hangt ergens in een hutje op de Sani Pas.