8 september
Eindbestemming Lenno.
Como staat op het programma. Middelgrote stad die nogal ingewikkeld in elkaar zit. We parkeren de MG in een parking dicht bij het autovrije centrum.
Het centrum van Como kenmerkt zich door een gezellig plein met uitzicht op de Dom van Como. Vanuit dit plein kun je via diverse smalle
straatjes het oude stadscentrum ontdekken, waar zich tegenwoordig leuke, moderne winkels gevestigd hebben. Je vindt hier zowel winkels van de bekende merken zoals Emporio Armani als meer
eenvoudigeboetiekjes.
Het leuke is dat 'de nieuwe collectie' al in de etalages hangt.
De kathedraal Santa Maria Assunta is het belangrijkste religieuse gebouw van Como. Pal ertegenover op
hetgezelligeterras een cappuccino besteld. Van hieruit kunnen we de indrukwekkende gevel met de talloze beelden goed bekijken.
In 1933 is de gevel nog eens grondig gerestaureerd, toen de ‘overhang’ op het plein dreigde neer te storten. Later dreigden de twee beelden
van Plinio il Vecchio en Plinio il Giovane bij de deur kapot te gaan en zijn deze twee beelden voorzien van glas om ze zo te beschermen tegen de smog en andere onzuiverheden. Ook zijn enkele
stukken marmer vervangen. Overigens is het een fabel dat kathedralen ooit spierwit waren.
We raadplegen het boek 'Altijd Zondag' en lezen dit:
"In het oude centrum van Torno aangekomen tref je verschillende restaurants met terrassen die over het water uitkijken. Een daarvan is echt een aanrader: restaurant/hotel il Vapore met een
heerlijke keuken. In de weekenden is het vol met Italianen die de sfeer van Como komen proeven. (Wel reserveren)"
Daar gaan we lunchen!
De rit er naar toe is zo mooi dat hij nagemaakt is in Las Vegas - volgens zelfde boek.
Blij dat we dit mooie plekje op aarde gevonden hadden lieten we het boek aan de ober zien met de vermelding van hun hotel. Hij was ermee verguld en nam het boek mee om te kopiëren. Leuk!
Wij bestelden drie soorten Pasta. Kan gewoon niet meer navertellen wat we kregen maar het was zalig. Met dit eten en dit uitzicht wil je hier niet weg. Dus.... rekken die handel! Merengue taart
besteld en een espresso na. Genoten!!!
Het Comomeer staat bekend om zijn prachtige villa's die de elite hier lang geleden lieten bouwen als tweede huis. Maar ook de sterren van
nu weten deze mooie streek wel te vinden – zoals George Clooney.
Clooney wist een mooi plekje voor zichzelf te verzekeren: de 18e eeuwse Villa Oleandra, direct aan het Comomeer
in Laglio. Voordat deze beroemdheid de villa kocht was die eigendom van de al even bekende familie Heinz, van de ketchup.
Villa Oleandra
Hoewel Villa Oleandra voor de Amerikaanse acteur en regisseur vooral als zomerverblijf wordt gebruikt, is zijn naam haast synoniem geworden met Laglio. Ineens is het plaatsje uitgegroeid tot
een toeristische trekpleister. Boten met toeristen varen af en aan langs het huis, in de hoop een glimp van de Hollywoodster op te vangen. En misschien valt er ook wel een andere celeb te
spotten – Clooney ontvangt hier regelmatig gasten als Cindy Crawford, Brad Pitt, Matt Damon, Catherine Zeta Jones en Michael Douglas. Niet zo gek dus dat er geregeld geruchten gaan dat Clooney
zijn huis zou willen verkopen, want echt lekker rustig is het niet.
Binnenkijken zit er helaas niet in. Maar Clooney's villa moet een plaatje zijn.
Celebs spotten langs het Comomeer
Andere beroemdheden die Clooney voorgingen naar het Comomeer zijn Gianni Versace en Sir Richard Branson, die er voor € 20 miljoen een villa kocht.
In Lenno aangekomen bij 'Balbianino' treffen we niemand thuis. Telefoonnummer op de deur - dus bellen. Een mevrouw gaf de code van het cijferslot en leidde ons naar de tweede verdieping. En jawel
hoor, de deuren gingen open. En bedankt.....onzichtbare gastvrouw.
Inderdaad zeezicht. Beneden lekkere tuin met hoekbank. We kunnen aan niemand vragen of we daar mogen zitten. Of zullen we even bellen? Dat moeten we sowieso voor het wachtwoord van WIFI. Modern
zaken doen zo, effe wennen.
Reis plannen voor morgen. Valt niet mee. Doorgaan of blijven. Hier laat je wat.... maar wat vind je daar?
Vanuit onze kamer zien we de lichtjes van de restaurantjes met, jawel....uitzicht op de bootjes.
De lunch was gezakt dus meloen met ham en een biefstukje ging er weer wel in.
Morgen zien we wel.
