25-10-2016

Texel,

Later vertrokken dan gepland, maar dat hebben we er graag voor over. Zo heerlijk bij kunnen praten met vrienden die na vijf jaar Filipijnen nu weer in Europa wonen en gezellig een dagje bij ons waren.

Geen idee wat ons te wachten staat. Al veel van de wereld gezien maar Texel wordt echt een nieuwe ervaring voor ons.

We wéten dat we slapen in De Koog. Daar is het hotel besproken, evenals een zorgvuldig uitgezocht restaurant voor vanavond.

We hebben de fietsen achterop de auto geladen en kleine tasjes ingepakt. Alles moet in de fietstassen passen. De auto gaat niet mee naar de overkant.

Het weer veranderd onderweg per kwartier. Bij Amsterdam miezer en mist. "Had regenjasje mee moeten nemen" schiet het opeens door mijn hoofd. Dat kleine fiets capeje dat al jaren in mijn la ligt.

Wel nog op het laatste moment paar handschoenen en een baret in mijn tas gestopt. Helemaal blij dat het me gelukt is om met minimale bagage te vertrekken en toch in de zekerheid verkeren dat ik alles bij me heb.... wacht, rubber laarzen voor het strand, die moeten zeker mee.

De Zwarte Pieten discussie op de radio ergerde me. Toch bleef ik met een half oor luisteren. Ondertussen bedenkend dat dit gewauwel wel jaarlijks voorbij zal blijven komen. Het salaris van Amalia is ook zo'n onderwerp waar we mee doorgezaagd gaan worden, zeker in verkiezingstijd. En het lieve kind is nog maar 12 jaar.

Bijna in Den Helder kom ik er achter dat ik twee belangrijke dingen vergeten ben. De papieren van de boeking en..... mijn ZONNEbril. Het is hier stra-lend weer!

En daar is het dan, vakantiegevoel.

We gaan over met de boot van 13.30 uur.

11 km fietsen naar Koog.

Schapen had ik wel verwacht op Texel, dat plaatje klopt dus helemaal. Maar de talloze stalletjes langs de weg met bloembollen niet. Nooit geweten!

Koog is een uitgaansstadje. Van voor naar achter aan weerskanten terrassen over de hele Dorpsstraat. De oordopjes liggen klaar op ons nachtkastje.

Hotel 400 meter van het strand, dat trok ons wel met dit zonnetje.

Hans heeft mooie foto's gemaakt van een zeehond. Dat beest genoot ook van de warmte op zijn bolletje en kwam telkens weer boven. Zo lief en zo duidelijk, je kunt zijn snorharen tellen.

Strandpaviljoen Paal 19. Een houten bank met Large Pillows nodigde uit voor een wijntje. We zijn er blijven zitten tot we de zon zagen zakken in de Noordzee.

Voor onze eerste avond op Texel een tafel gereserveerd bij Restaurant Wambinge.

Speciaal omdat ik kwartel met langzaam gegaard buikspek en zuurkool op de kaart had zien staan. Vooraf een roodlof salade met peer en vijgenbrood genomen.

Correct personeel, dat valt meteen op. Ook ter zake kundig. Bij alles wat we bestellen verteld hij, Kareltje zeg maar, waar het vandaan komt. Trots als ze zijn op hun streekproducten. Grappig dat het vijgenbrood uit Molenschot in Brabant komt en dat er ook een "overkantse” kaas zat tussen de Texelse op ons kaasplankje.

Hans vroeg om Whisky. Hij kon uit meer dan 50 soorten kiezen en Kareltje kon perfect advies geven. Ook hóe te proeven. Nippen, dan met pipetje druppeltje water toevoegen en nog eens ruiken. Kortom een heel ritueel, maar leuk om te beleven.

De huisgemaakte bonbons met sinaasappel /karamel/chocola waren heerlijk. Het is aan ons besteed.

En weet je wat..... die oordopjes heb IK niet nodig....