27-10-2016

Alweer de laatste dag op Texel.

De zon schijnt, het is heerlijk weer.

SchAAPje gekocht voor ons kleinkind dat tegen elk beest AAP zegt.

Het Enige Echte Jutters-museum móéten we bezoeken. De felgekleurde boeien en wrakken liggen al ver voor afslag 13 in het weiland. Komt allemaal nogal rommelig over.

Eenmaal binnen valt onze mond open. Te bedenken dat al deze spullen aangespoeld zijn. Niet te geloven!

We hingen aan de lippen van de Jutter, bij wijze van spreke dan. Hij schudde het ene verhaal na het andere uit zijn mouw, toegelicht met foto's en gevonden voorwerpen.

Aangespoelde voorwerpen zijn niet automatisch je eigendom vertelde hij, en dáár begint het spannend te worden...

De doorlopende documentaire in het filmzaaltje hebben wij helemaal afgekeken.

Ik was onder de indruk van de paal met rubberen handschoenen die in het museum stond. "Hoeveel handschoenen zijn dit...?" was de vraag. De oplossing vond je elders in de schuur. Maar liefst 1111 vissershandschoenen, verzameld in anderhalf jaar.

Heel erg LEUK en ITREZAND, zoals een jongetje vóór ons in het boek schreef.

Nog steeds lekker zonnetje, we boffen maar.

Op de App komen nu de goede tips binnen, zoals adresje voor de allerlekkerste appeltaart en een andere route naar Elburg, leuk vestingstadje.

Haha... lieve mensen, we doen dat een volgende keer want goede raad mag je nooit in de wind slaan.

Over wind gesproken. We passeren een huis midden in het land waar een bord ophangt met de volgende tekst "de wind staat goed". Goed voor wat? voor

de was? Goed voor open haard? Waarvoor in godsnaam? Snap het niet. Voor mij staat de wind alleen maar goed als ik hem mee heb. Zou dat het zijn? Dat ze de wind mee hebben? Raadsel...

Volgende stop is in Oudeschild

Vanuit de haven vertrekken rondvaartboten om zeehonden te spotten, maar ook de schepen die op garnalen vissen.

Wij kiezen ''t Pakhuus' uit voor onze laatste lunch op het eiland. Lekker visje, daar hebben we zin in!

Een prachtig oud gebouw met een mooie serre en uitzicht op de Haven. Een echte aanrader voor visliefhebbers. Boy Schuiling is de chef-kok. Schuiling heeft bijna zes jaar als ‘sterrenkok’ bij ‘Bij Jef’ gewerkt, dus dat moet wel goedkomen.

Oesters met Grappa, mooi opgediend met rook.

Hans kon niet kiezen, kreeftenbisque of rijk gevulde vissoep. Hij koos de vissoep.

Na de oesters kreeg hij een klein kopje bisque met garnaaltjes, hoe aardig?

Voor mij Tagliatelle met zeevruchten, daar had ik werk aan.

Nieuwsgierig geworden naar de desserts vroegen we nogmaals de IPad. Zo modern, op ieder gerechtje kun je klikken zodat er een plaatje of filmpje van uitklapt.

Mijn toetje bestond uit twee delen. Mango Baba au gin | Roze peper | Ananas.

Wat was dat lekker en wat knap om zoiets te bedenken.

Bij het kopje koffie ook nog verfijnde kleine heerlijkheden. Kon niet op!

Nog een stukje fietsen naar de zorgboerderij Novalishoeve in Den Hoorn om de rookkaas, van Kareltje, te halen. Want zoals gezegd "goede raad slaan wij niet in de wind".

We trekken een sprintje naar de bood, wind op kop!!!

Lekker uitgewaaid en voldaan van het lekkere eten stappen we om iets voor vijven aan boord.

Texel adieu!

Op de radio was een discussie over het inkomen van Amalia.

De vakantie is voorbij.