The day after.

Heerlijk geslapen bij De Belgen. Faye zelfs in een 'waterbed' stapelbed, haar manier van uitdrukken hoe lekker het was.

We deden rustig aan. Op het gemakje douchen en onze haren (laten) doen door de enige echte kapster in ons midden.

Er waren geen andere gasten.

We mochten in hun huiskamer ontbijten. Guido grilde panini's met olijfolie voor ons, zette verse koffie en bediende ons van allerlei lekkers. Spanjaarden zijn into zoetigheid. Wij niet zo. Faye vond de Spaanse (Goudse) kaas lekker.

Wat ben je snel gewend aan deze lekkere temperatuur. Onderweg naar Pedrequer zagen we mensen op terrasjes zitten. De boomgaarden met appeltjes van oranje waren een lust voor het oog.

Nog even wat bubbeltjes halen voor de familie en rond half 12 reden we de berg op.

Het was voor onze dochter 10 jaar geleden dat ze haar oom en tante gezien had. Maar vanaf minuut één was dat gat gedicht.

De grote familie fotocollage werd van de muur gehaald en Ome Kees deed 'raad je plaatje' met Faye die alles wilde eten. "Dat ventje daar is jouw vader, en die daar in de iglo, dat is jouw Opa. En dat is tante Mia in haar trouwjurk.... en dat is... ". Heerlijk om dat leergierige smoeltje te zien.

Mijn verjaardagstaart leek op appeltaart maar was met kalebas uit eigen tuin.

Faye kwam niet uitgekeken. "Een verrassingshuis", zei ze door de telefoon tegen haar moeder, "met wel 15 deuren". Ik denk dat ze er niet ver naast zat. Het binnenzwembad was niet op temperatuur maar had grote aantrekkingskracht op haar. En dan natuurlijk, de boomhut in de olijfboom. Met die vlag en een bel. Als de vlag naar beneden hing mocht je er niet in. Wat een feest voor een ondernemend kind met veel fantasie.

Ondertussen werd de Paella in een grote pan klaargemaakt. Uiteraard gewoon buiten. Super gamba's, boontje en paprika's uit eigen tuin maar ook kastanjes gingen er in. Basisrecept geleerd van Tante Marie, een oude Spaanse dame, God hebbe haar ziel.

We hebben er van gesmuld, heerlijk! Ijs met advocaat en koffie na.

Faye heeft al twee dagen een liedje in haar hoofd zitten dat ze te pas en te onpas begint te zingen "en we gingen op vakantie van het geld van Ome Jan". Zo'n typische lekkere meezinger. Zo gebeurde het dat de hele bubs opeens vrolijk aan het blèren was met het stemmetje van Faye er bovenuit. Toen Amy de originele tekst van Willeke Albertie liet horen zei ze glashard "zij zingt het niet goed". Wat een Troela toch!

We hebben verse laurier en lavendel geplukt voor thuis.

Tijd om afscheid te nemen. Faye probeerde nog even een deal te maken door woningruil voor te stellen. Dit huis in Halsteren en haar huis hier boven op berg. De truc mislukte.

Nog even met de rug tegen de muur en haar lengte vastleggen met een potloot. Kan ze zien hoeveel ze gegroeid is als ze terug komt. "Wacht, mijn naam moet erbij".

We hadden een afspraak met de appartement verhuurderster in Alicante. Zij wachtte ons op om 18.00 uur. Boven verwachting mooi vonden we het. Vanuit alle drie de kamers uitzicht op het plein met als kers op de taart, een IJSBAAN voor de deur.

20 minuten later had Faye schaatsen onder haar voeten en daar ging ze. Met vallen en opstaan maar met een stralende trotse lach van oor tot oor.

Lekker paar balen chips, wijn en limonade gehaald en in pyjama nog een puzzel van 100 stukjes gemaakt met z'n allen.

De dag doorgenomen op bed. Alles onder controle, de vlag hangt omhoog!