Dekkers.reismee.nl

Van Ballina naar Ardara


30-5-2017



Ik heb iets gelezen over havermout pap met Baleys en daarbij liep het water al in mijn mond. Ik zou het zelf niet bedenken maar wat moet dat lekker zijn. En als het met Whiskey Cream kan, waarom dan ook niet? Dus bestel ik stoer poridge with Baleys. De ontbijtmevrouw keek me aan of ze water zag branden en trok zelf de conclusie dat ze me verkeerd verstaan had. "Oh Yes daily fresh". Ik heb het maar zo gelaten. Misschien heb ik dat dan wél gedroomd Amy. Maar toch ga ik het thuis eens proberen.

We verbazen ons over het voordeel van een Diesel auto. Al 1600 km gereden en nog maar voor 90 euro getankt. Een mevrouw uit Canada begon er ook al over. Spotgoedkoop.

Bij 'Belleek Pottery' een rondleiding gehad. Op de vingers mogen kijken bij de bloemetjes maaksters en de mandjes vlechters. Er komt nogal wat bij kijken eer een porseleinen vaasje, mandje, bekertje of servies in de winkel staat. Uiterste concentratie, maar dan heb je ook wat. Puur handwerk.
En ...........daarvoor moet je dokken. Een mooi mandje van het fijnste porselein kost al gauw een paar duizend pond.

Ja zeker.... pond, we zijn in Nord Ierland en dat is Engeland. We hadden nog wat ponden over van onze Engeland reis dus dat komt goed uit.

Het stadje Donegal , waarvan het marktplein bekend staat als de Diamond, viel ons tegen. Vooral omdat we verwacht hadden hier mooie tweed mode te vinden. Hans heeft zijn zinnen gezet op een mooie pet. Na en half uurtje wilden we al weg. Saaie boel hier
In het 'Donegal Craft Village', net buiten het dorp, verschillende kunstenaars aan het werk gezien. Zo was een meisje bezig met het kammen van mooie strengen geverfde wol.

"The Nesbitt Arms" hotel.
Toen we hier aankwamen even gegoogeld voor en lekker restaurant. Onze keuze viel meteen op "Weavers Restaurant", vanwege de goeie recensies. "Daar gaan we eten". Besluit is genomen.
"Staat het adres erbij?, Huhh.... dat is hier beneden in ons hotel".
Lachend naar beneden. Mooie zaak en écht heel lekker gegeten. Allebei gingen we voor de zalm en hebben gesmuld.

De kaart in Ierland is niet erg uitgebreid. Het komt nogal snel op hetzelfde neer.
Na een week heb je eigenlijk alles al gehad. Dan komt het aan op bereiding. Daar heeft dit restaurant mee gescoord.

Rondje gelopen in Ardara. Het is stil op straat en qua winkels echt vergane glorie.


Pub? Ja of nee? We zijn in Ierland dus...... Ja!
Een Guinness-je is nog wel lekker.
Aan de bar zaten een stuk of 8 man. Een hele muur vol met schilderijen en foto's en er hing er niet één recht. Dit even om het sfeertje weer te geven.
Op een bank aan de andere kant een gitarist. Wij wisten het zeker, hij heeft een pruik op. Beetje alla Trump maar dan in het mager en met krullen.
Wij gingen dicht bij hem zitten.
Hij begon een praatje met ons om af te tasten wat wij mooi vonden en begon te spelen en te zingen. Af en toe wisselde hij van gitaar. De vier mannen gingen een potje kaarten, schonken geen aandacht aan de muziek maar klapten wel.
Brandon was de eerste muzikant die geen bier dronk maar koffie. Af en toe kwam er nog wat publiek binnen. Maar met een groep Fransen kwam het los. Die waren al in the mood. Brandon vroeg of er iemand kon zingen. Christian bleek niet alleen te kunnen zingen maar speelde ook nog eens mooi gitaar. Een man op een kruk begon zomaar uit het niets zacht te neuriën. Iedereen werd stil. Hij zong een prachtige Ierse hymne met zijn zware diepe stem.
Daarna wisselden (stam) gasten zich af, de een zong nog mooier dan de ander. Ierse volksmuziek. Er werd geluisterd naar de teksten, die melodramatisch waren.
Wat een avond! Zo ongecompliceerd en zo puur.
Inplaats van een bakje nootjes kwamen er doorgesneden boterhammen op de tafeltjes. En weet je wat? Smaakte nog ook.
De deur ging op slot en de locals vertrokken. Hun plicht roept morgen weer.
We bleven met een klein clubje zitten. Opeens werd er op de deur geklopt en dansten er twee meisjes naar binnen. Bedrijfskleding nog aan. Wat hadden ze een plezier, in no time stonden ze op tafel. Tijd om te gaan. Het was een avond met een gouden randje. Alles was écht, zelfs de haardos van Brandon, bij nader inzien.

Leuker kunnen ze het niet maken!!!



Reacties

Reacties

Renee

Wat een belevenissen weer. Geweldig.
Als je straks weer thuis bent en je kijkt naar een Engelse serie, zul je zien dat er altijd een schilderij scheef hangt. Of een lampenkap er verkeer en scheef opstaat. Of er staat een strijkplank in de kamer. Haha.
Mooie herwinningen zijn jullie aan het maken. Kun je weer lang op teren.
En wij mogen mee genieten, dankzij jouw verhalen.
Bedankt.

Karel

Ja, dat is leuk, zo'n spontane muziekavond, geniet er maar volop van !

Mia

Genoten van je reisverhalen. Mooi geschreven!

Atske

Het is voor ons zestien jaar geleden en ik ben veel namen kwijt, maar ik geniet weer met jullie mee en de leuke sfeer die je beschrijft.
Ja het klopt wat je zegt over de tweed en dat is in Schotland ook zo. Ze hebben geen stijl gevoel of goede pasvorm . Maar het materiaal is fantastisch. Wij hebben toen plaids gekocht voor de B&B . En een linnen tafel laken.
Veel plezier Xx

Gilbert

Het was reeds onze bedoeling om Ierland ooit eens te bezoeken maar met al deze " smakelijke beschrijvingen" kunnen we bijna niet meer wachten. Jullie verhalen kunnen zowaar als reisgids dienen. Hartelijk dank daarvoor.
Nog veel plezier!
Groetjes

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!