2 juni 2017

Dat is lekker wakker worden. Zo met dat zonnetje in onze kamer.
Snel koffie drinken en dan op stap.
Het is nogal een wandelingetje naar St. George's Market.
Dat is een van de drie doelen voor vandaag. Verder het bezoeken van het Titanic museum en met een 'black cab' langs de muurschilderingen van West-Belfast.

Even iets rechtzetten over het eten in Ierland. Vandaag top gegeten. Ze kunnen het dus wel!

Om te beginnen liepen we uit nieuwsgierigheid het terras van 'Bullitt hotel' op. Omdat we er een blikvanger van opgestapelde vaten zagen staan. Hier hebben we de aller lekkerste cappuccino van heel Ierland op. Met een gevoel van 'het kan nu niet meer stuk hier' bestelden we ontbijt. Het was heerlijk. Gebakken aardappeltjes met rode gekarameliseerde uien, kaas en spiegelei. Mooi bord ook. Voor mij yoghurt met huisgemaakte granola. No nonsens, gewoon héél lekker.

Op deze 'bodem' lopen we als een kiviet verder naar de St. George's Market. Op vrijdag een gecombineerde markt. Met consumeerbare en niet-consumeerbare producten, zoals zo mooi beschreven.
We ruiken de vis al op afstand, een drukte van belang bij de lekkende kramen. De kraam met zeep er recht tegenover deed daarentegen geen goede zaken.
Heerlijk rond kunnen snuffelen tussen, van alles wat je niet nodig hebt. Hans scoorde nog een antiek autootje, zonder bandjes maar 'goud' waard, volgens hem.

Met dit weertje lopen we naar het museum voor 's Werelds grootste Titanic belevenis, voor een onvergetelijke ervaring.
Dit was niet voor niets World's Leading Tourist Atrraction van 2016. Je kunt hier over het dek lopen, een overlevende tegenkomen die in het restaurant werkte (een hologram uiteraard) en kom je meer te weten over de bouw van het schip, de levens van de passagiers en de artefacten van de Titanic zelf! We gaan op ontdekkingsreis op de (onzinkbare) Titanic!
Wist je dat de schoorstenen van de Titanic zo breed waren dat er zelfs een trein doorheen kon rijden? Of dat er geavanceerde voorzieningen aan boord waren die de meeste passagiers nooit hebben kunnen gebruiken, zoals een sportzaal, een zwembad, Turkse baden, een hondenkennel en een squashbaan?
Er is waarschijnlijk genoeg waar zelfs de meeste diehard Titanic fans niets van weten, maar je komt er achter bij de grootste Titanic belevenis ter wereld. En dit alles op de plek waar de Titanic werd ontworpen, gebouwd en te water werd gelaten in mei 1911!
Ik vond de inrichting, de gordijnstoffen, vloerbedekking en serviezen vooral mooi. En...het gebouw op zich.

We zien een PAARSE 'Black Cab' staan en lopen er op af. Het is te mooi om waar te zijn. We kunnen van hieruit vertrekken voor de tour langs de Politieke muurschilderingen van West-Belfast. En dat in de énige Paarse Cab in Belfast. Zalig om een dik uur te kunnen zitten en rondgereden te worden. Het lachen verging ons al gauw toen de taxichauffeur, die hier speciaal voor opgeleid is, begon te vertellen. De strijd tussen de katholieken en de Protestanten heeft zoveel te weeg gebracht, dat weten we allemaal nog van de televisiebeelden van destijds, Maar om hier ter plekke dan te zijn met foto's en veel 'Memoral' monumenten is heftig.
Tientallen huizen in deze buurt zijn verlevendigd met muurschilderingen. En 'deze buurt' is toevallig de buurt waar ons hotel staat. De chauffeur woont een paar huizen verderop, onze buurman als het ware. Daar moest hij om lachen.
We zijn heel blij dat we deze tour gemaakt hebben. Maar de wetenschap dat nu nog, 365 dagen per jaar, iedere dag de poorten gesloten worden tussen deze wijken vind ik eng. De hoge wall of peace waar iedereen een naam, kreet of spreuk op achter kan laten is indrukwekkend.

Onze 'buurman' is zo vriendelijk om ons bij 'Crown Liquer Saloon' af te zetten.
Deze pub heeft en aantal privé zitjes, soort groot uitgevallen biechtstoelen. We hoopten op zo'n plekje omdat we behoefte hadden aan 'even bijkomen'.
Dat was teveel gevraagd, alles bezet.
Toen een van de twee mannen, die een vierpersoons biechtstoel bezet hielden, naar buiten kwam greep ik mijn kans. "Gaat u weg" vroeg ik hoopvol. "Oh nee, maar u mag wel bij ons komen zitten".
Het was lachen met deze Engelsmannen. Toen ze hoorden dat wij al 43 jaar samen waren keken ze zo van 'dat gaan wij niet halen' waarop ik weer te snel een conclusie trok en vroeg 'zijn jullie een koppel?". Ze rolden zowat onder tafel van het lachen. "Zoiets kan alleen een Nederlander vragen" zeiden ze, en lieten daarmee het antwoord in het midden. Ze kenden één Nederlands woord 'dakpan' en lieten ons inzien hoe grappig dat woord eigenlijk is. Hans heeft hen nog een typisch Nederlands woord geleerd 'gedogen'. Ze oefenden er flink op. Hier maken ze de blits mee in een volgend gesprek. Ze kennen de betekenis ervan ook, al snappen ze er niks van. Je mag in Nederland drugs verkopen maar niet inkopen, zo is het toch?

Wat een leuke, interessante stad is Belfast toch. Goed dat we hier 2 dagen voor uitgetrokken hebben. Gisteren In het voorbijgaan een Italiaans restaurantje (the chubby cherub) gezien waar we, zonder reserveren, niet binnen kwamen. We gaan het nog eens proberen, het is nu nog vroeg. En .....Yes. Het voorgerechtje beloofde al zoveel goeds. Aan de overkant zaten mensen op het dak te eten en gingen er tot twee keer toe vrijgezellen -feestjes -vierders (the hens and the stags) naar binnen. Herkenbaar aan de sluiertjes en kroontjes. Het is weekend en dat is te merken. Laat het hoofdgerecht maar doorkomen. Tagliatelle met zalm, aubergine en knoflook olie. Voor Hans risotto met krab. Dankzij mijn gevecht, wederom pffff..., met de wc deur, had ik een een leuke klik met de ober. We moesten al lachen als we elkaar zagen. Of we nog een dessert wilden? "Nou nee, of toch....?".
Hij vertelde dat hij iedere morgen een bak ijs at als ontbijt. "Oké, one for two" dan.

Een diep decolleté helpt niet om je vriendje van van zijn telefoontje af te houden. Ik heb het met eigen ogen gezien.

Voor een cappuccino gaan we terug naar Bullitt hotel. Nu omgetoverd tot een drukke trendy zaak met jong publiek. Alle dames in blote armen jurken of shirts terwijl het daar, volgens mij geen weer voor was. Dat valt ons steeds weer op. De Ierse dames laten het niet van het weer afhangen om zich te kleden. Een genot om te zien hoe ook hele dikke dametjes er met hun hoge hakken en verzorgde make-up en haren mooi uit kunnen zien.

Onderweg naar huis nog op zoek naar een pub met live-muziek. Komen we opeens een stel travestieten tegen in hééél korte rokjes. Ik wilde daar wel mee op de foto ook al besef ik dat ik er als een provinciaaltje tussen zal staan.
Of we meegingen naar de pub met zijn regenboogvlaggen. "jullie zij van harte welkom". Ik stond al met een been binnen maar..... voor Hans was het 'not his piece of cake'.

Hier nemen we afscheid van Belfast.