21-5-2018

17.10 uur
Zo, de auto staat in de achtertuin van een B&B in Bergerac.
Toen we aankwamen wisten we allebei zeker dat we niet goed zaten. De voorkant van het huis ziet er niet uit. "Kan niet waar zijn!!" Hans parkeert mij met de auto op een parkeerplaats en loopt naar het huis. Ik zag het al aan zijn gezicht. "Dit is het toch, maar het is alleen de buitenkant hoor, het zijn aardige mensen en binnen is het netjes, HIJ wacht op ons".
We rijden achter hem aan naar de poort van een super grote tuin, voor Bergerac dan, en daar mag Hans zijn liefje stallen. Ik krijg het idee dat dat zijn eerste zorg is onderhand.

Grote kamer met aparte grote badkamer. Alles keurig!
Even in de tuin typen. Meteen wijntje, chipjes en toostjes eendenlever. Heel hartelijk en gastvrij. Voelt goed.
"Madeleine Bergerac" is de naam van de Chambres d'hôtes" en ook van haar tante verteld de gastvrouw. De connectie kan ik niet ontdekken. Zij spreken Engels zoals ik Frans spreek.

We zijn blij dat we er zijn. Het plan om een kort ritje te rijden is anders uitgepakt. We hebben nogal wat stops gemaakt.

Allereerst ontbeten in 'Il' Ancienne Auberge'
'En hebben jullie gisteren lekker gegeten?' Was haar eerste vraag. Toen we onze duim omhoog staken was ze tevreden. Vervolgens vertelde ze dat er jaarlijks een gepensioneerde Engelsman hier logeert met zijn 30 jarige maîtresse. Hij heeft 6 Morgans en komt telkens met een andere. Dit verklaart haar blijdschap toen ze ons gisteren zag arriveren.


Wat een aantrekkingskracht had dat kasteel daar boven op de berg.
De middeleeuwse dorpskern van Bruniquel, gedomineerd door de silhouet van zijn twee indrukwekkende kastelen, is geklasseerd als een van de mooiste dorpen van Frankrijk en echt een bouwkundige parel.
Dit voormalig bolwerk, ideaal om te kuieren en eertijds welvarend dankzij de hennep-, linnen en saffraanhandel, heeft heel wat getuigenissen overgehouden aan dit rijke verleden. Een wandeling door de geplaveide steegjes vol charme brengt ons richting de top van het dorp waar de twee kastelen van Bruniquel waken, met name het oude kasteel uit de 13e tot 19e eeuw en het jonge kasteel uit de 15e en 16e eeuw. Een bezoek laat toe om de toren van Koningin Brunehaut, de ridderzaal met tweelingvensters en ook de renaissancistische galerij met prachtig uitzicht over de vallei van de Aveyron te bewonderen. Een permanente tentoonstelling over de Oertijd en over de film "Le Vieux Fusil" van Robert Enrico, die deels op deze locatie werd gedraaid.

Het 'nieuwe' kasteel wordt prachtig gerenoveerd. De grote houten schoorsteen is een schitterend staaltje houtsnijwerk. De houtwormen knagen er alleen nog lustig op los. Dat gaat zeker behandeld worden.
We klimmen natuurlijk, het is tenslotte vakantie, naar de bovenste verdieping voor het te verwachtte spectaculaire uitzicht. Een plexiglazen ruit vol krassen waar je niks door kunt zien wachtte ons. Afijn, we hebben bewogen!

Verder gaat de mooie rit.
Cazals, ideaal gelegen in hartje Bouriane, de kleine landstreek tussen Cahors en Sarlat. Halverwege de rivieren Dordogne en Lot.

Een prachtige en gevarieerde natuur, van de met eiken begroeide kalkhoogvlaktes tot de dichte, met varens en mossen overwoekerde kastanjebossen.

We zwerven langs de vele kleine wegen en kronkelpaden. We laten ons betoveren door alle indrukken die ons stenen erfgoed biedt: schitterende huizen met duiventillen (pigeonniers), herdershutjes (gariottes), middeleeuwse kerken en kastelen.

In Cahors een bankje aan het water gezocht bij de brug waar de schepen geschut worden. Stokbroodje, kaasje, tomaatjes en één glaasje wijn. Veel water erachteraan. We voelen ons al als GOD IN FRANKRIJK. Het weer is heerlijk!

Van Madeleine krijgen we een lijst met goede restaurants, ook een van goed goed.
'Jean Jacques' raadt ze ons met stip aan.
We gaan genieten van het eten, waar deze regio om bekend staat: truffels, kastanjes, paddestoelen, foie gras.
"Paraplu mee" zegt ze nog "want het gaat vanavond Boem Boem".
Het eten is er goed (met een jonge kok die wat buitenlandse accenten aan zijn gerechjes brengt). Gebakken Foie gras gewikkeld in rabarber is heerlijk. De rode wijn, ook tip van Madeleine paste er perfect bij.

Het was stil op straat toen we terug liepen. Het regent, maar nog geen Boem Boem.