Bonjourrrrr..

Vanavond slapen wij in ons eigen bed.

Een dikke mist hangt hangt boven ons hoofd als we vertrekken. Kan alleen maar beter worden richting Nederland.

Nog een keer sjort Hans de grote koffer vast. Het is prima gegaan met de bagage.
Volgende keer wat minder schoenen meenemen zodat de zijramen er af kunnen. Die horen achter de stoelen in een speciale ruimte. Daar zaten nu de wandelschoenen en flessen wijn. Een mens moet keuzes maken.

Mij valt het bord "Tournay" telkens op. Nooit van gehoord.

De TomTom doet vreemd, zou dat door de mist kunnen komen?

We rijden een hele leuke stad binnen met een gezellige driehoekige markt waar veel te doen is. We bezwijken voor de terrasjes, het is ondertussen heel warm geworden. Tussen 12.30 en 14.00 uur gratis parkeren, "Dat doen ze goed hier".

"Hoe zou dit stadje heten?". Hans zoekt het op in zijn mobieltje.
"Allee, we zijn in Doornik, ook wel "Tournay" genoemd". Mysterie opgelost.
We lunchen op de markt en proberen iets eigens aan "De Doornikker" te ontdekken. Snel gevonden.
Er is hier vast een trendy kapper die alle vrouwen zowat hetzelfde kapsel aanmeet. Apart en vlot, maar opvallend veel van hetzelfde.

Geschiedenis, folklore, tradities, uniek erfgoed zit naadloos verbonden met hoe Doornik zich vandaag aan de toerist wil tonen: een levendige Waalse stad met heel wat Vlaamse kantjes. Alleen al op de Grote Markt word je overweldigd door de rijkdom aan prachtige gebouwen met het Belfort als oudste van België. Maar hét pronkstuk is toch de kathedraal die wereldwijd bekendheid heeft.

Een stad om nog eens naar terug te gaan.

We rijden binnendoor tot aan Gent.

Dan in een streep naar huis over de snelweg.

Over het laatste stuk bij Antwerpen doen we twee en een half uur. Alles staat vast!
En dan in die hitte, met die grote vrachtwagens naast je die maar uitlaatgassen produceren.

Gelukkig stak er af en toe nog iemand een dikke duim op.

Thuis!!!

De wasmachine draait en de tuin is gesproeid.

We zijn blij en tevreden over de reis. Alles is goed gegaan. De heenreis was prachtig.
De PIZ cursus laat onze radertjes nog steeds draaien. We vonden de streek met zijn geschiedenis fascinerend. De lokatie schitterend. Het eten heerlijk en de verzorging uitmuntend. Fijne cursisten vakkundige begeleiders. Dank aan Lieneke, Aafke, Johan, Anneke, Yvonne en Axel.

De terugreis was echt vakantie. We hebben heerlijk genoten van het rijden in de Morgan. Het was zijn vuurdoop en hij heeft het goed doorstaan.
Hij mag één dagje uitrusten, dan gaan we weer een tourtje maken. Veel te leuk!



"Dank je wel lieve mensen, jullie reacties waren geschenkjes voor ons".

Tot een volgende reis.

Au revoir!!!