9 februari

Hotel Alfonso el Sabio, heel centraal gelegen, in een winkelstraat nota bene, haha...drie keer raden..

Super schoon en een heerlijk ontbijt.

Oppassen dat we niet te veel eten want voor vanmiddag staat een lunch bij Can Sueño op het programma. Wij kijken er al weken naar uit omdat we het zo’n mooi plekje op aarde vinden. Daarbij is het een van de beste restaurants van Spanje. Vorig jaar waren we hier met onze dochter en kleindochter. Fijne herinneringen worden opgehaald.

Maar eerst een ochtendwandelingetje door Alicante. Een vest is eigenlijk al te warm. De zon schijnt en er wordt overal om ons heen buiten ontbeten. Februari hè?

De winkels openen zo langzamerhand hun deuren en we verbazen ons over de prijzen hier. Wat is Nederland een duur land aan het worden. Alles, maar dan ook alles is hier goedkoper.

Wij kunnen het echt niet laten om iets te scoren terwijl onze koffer 9,9 kg aangaf. Desnoods alles maar over elkaar aandoen dan, te verleidelijk!

We verlaten de mooie stad Alicante en gaan op weg naar Tarbena. We verheugen ons op de Amandelbomen die volop in bloei moeten staan in deze tijd.

Ik ben nogal van herinneringen maken en heb mijn telefoon vaak in de aanslag om mooie plaatjes te schieten maar daar kwam even niks van. Zo’n mooie rit, daar mag je niet te veel van missen.

De Sinaasappel en citroenbomen staan in volle bloei maar de kleuren van de amandelbloesem is wel zo mooi. Nooit eerder gezien, die rose bloemetjes die zo heerlijk naar honig ruiken. Prachtig!

Het laatste stuk ging over een steil krijtpad met putten en kuilen.

En dan, dan zijn we er... Can Sueño.

Rob komt ons al tegemoet, een warm weerzien.

Hennie heeft een race tegen de klok geleverd en excuseert zich even om toilet te maken.

En daar zijn onze vrienden Dick en Marijke. Zij overwinteren al jaren in Spanje en hebben dat relaxte leventje overgenomen. Fijn om elkaar hier te ontmoeten.

Uiteraard hebben we dit afgesproken. De eerste keer waren ze er ook bij toen wij in de Torenkamer sliepen.

Als allereerste gasten dus, daar hebben we de krant mee gehaald in Spanje.

Grappig dat Hennie nu aanhaalde dat ik de hele pot met koekjes leeggegeten heb toen. Die waren een partij lekker. Ze heeft er voor vandaag weer gebakken.

Hennie geeft ons buiten op het terras uitlegd over het Almond Blossom menu dat zij met zoveel liefde voor ons heeft samengesteld.

“Van God gekregen” zegt ze altijd als we haar vragen waar ze het koken geleerd heeft.

Ik mag op de bel drukken om de Lunch te openen, tataaaa!!!

Aan tafel.

De cloches worden opgetild en de amuse, bestaand uit een klein gevuld glaasje pronkt op het bord. Met kleine hapjes beginnen we eraan. Marijke sloot zelfs haar ogen om alle smaken te ontdekken en de kans te geven tot hun recht te laten komen. Heerlijk!!

“Een goed begin is het halve werk en eten is emotie en alle andere gezegdes over eten gaan hier op”.

We waren helemaal in the mood en namen de tijd om te genieten.

Het verplichte half uurtje naar buiten is een goede formule.

De overige gasten zitten verspreid over de tuin en het zwembad met een lekker glaasje te genieten van het uitzicht.

We maken makkelijk contact omdat iedereen van iedereen foto’s moet maken, gaat automatisch en gemoedelijk.

Het weer werkt ontzetten mee, we boffen maar.

De tweede helft van het menu is ook van hetzelfde niveau, overheerlijk!

De koffie met eigen fabrikaat amandel en kersenbonbons krijgen we weer buiten geserveerd. Het wordt langzaamaan kouder, tijd om te gaan.

Voordat het donker wordt willen we uit deze vallei zijn.

Bij het afscheid zeg ik tegen Hennie “ik hoop dat wij dezelfde God hebben”.

We rijden nog een stuk achter Marijke en Dick aan.

Ons volgende hotel ligt in Jàvea en heet ook hotel Jàvea, makkelijk?

Het is nog zo lekker buiten dat we een gezellig terras op zoeken aan het water. Alcohol hoeven we niet meer. Lekker bakje koffie met een koekje.

Op tijd naar bed en nagenieten van een hele fijne dag.

Morgen naar Mia. Ook weer iets om naar uit te kijken.