12 februari

Vandaag uitchecken in Jàvea.

Koffie met muffin en de auto in naar Jalón.

Daar is het weekmarkt en daar hou ik van.

Genoten van de rit. De natuur is er erg Spaans; olijfbomen, naaldbomen, wijngaarden en sinaasappelplantages. En natuurlijk de amandelbloesem in volle glorie. We stoppen om een foto te maken en leggen een takje op het dashboard omdat we er niet genoeg van kunnen krijgen. Zo mooi!

In Jalón eerst ontbijten bij ‘de bokser’.

Eigenaar zou een bokser zijn begrepen we later.

We hebben daar ooit eens een hele gezellige avond gehad met live muziek. Ik had een grote salade en opeens viel daar een dikke spin in. Ik durfde toen niks te zeggen, heb hem eruit gevist en verder opgegeten. Ben het nooit vergeten.

Toch wel even leuk om daar weer eens binnen te stappen en dat sfeertje van balken plafond met lege wijnflessen en spinnen nog eens te beleven. Jammer, helemaal opgeknapt. Niks spannends meer aan, hier zullen zo gauw geen spinnen meer naar beneden vallen. En toch.....

Buiten zat een Belg, leuke vent, zijn krantje te lezen. Ik ging even informeren waar de markt was en hij wees de weg. Bij de kerk met de blauwe koepel. Ondertussen vertelde hij nog wat over zijn relaxte leventje hier in Jalón. Ik geloof hem onmiddellijk.

De omgeving is al eens door de World Health Organisation uitgeroepen tot het gebied met het fijnste klimaat ter wereld, omdat zowel ’s zomers als ’s winters de temperatuur erg aangenaam is.

BELEEF DE STAD

De historische overheersing van de Moren in de regio is nog zichtbaar in Jalón. Het centrum kent vele smalle straatjes met typisch Moorse huisjes. Ten tijde van de overheersing had Jalón twee Moorse kastelen en op het marktplein van Jalón staat de neoklassieke kerk Santa Maria met haar blauwe koepel. Op de plaats van deze kerk stond vroeger een moskee. Rond de fontein op het plein wordt iedere dinsdag een warenmarkt gehouden.

Dwars door het stadje loopt de rivier Gorgos en er zijn twee stadsbruggen over deze rivier heen. Langs de rivier kun je bijvoorbeeld winkelen bij de boetiekjes of op een terras borrelen.

Wij laten ons lekker onderdompelen in de lokale sferen voordat we verder rijden naar Moraira.

Moraira is een oud Spaans vissersdorpje aan de Costa Blanca dat is uitgegroeid tot een toeristische badplaats. Moraira behoort tot de gemeente Teulada en ligt tussen de grotere plaatsen Calp in het zuiden en Dénia en Xàbia in het noorden.

Om 15.00 uur afgesproken met onze vrienden die hier overwinteren. Zij nestelen zich al jaren in comfortabele, luxe villa’s. Vol verwachting waar we nu terecht komen.

Maar eerst Installeren we ons op een toeristisch terras in een lekkere bank om te loungen. De zon is op zijn warmst.

Patates bravas, nu het nog kan, en een koud drankje. We hebben tijd genoeg.

De duidelijke routebeschrijving bracht ons naar boven en daar stond Dick ons al op te wachten.

Leuk om rondgeleid te worden in zo’n filmsterrenhuis.

Uit de verhalen begrijpen we dat het leven hier plezierig is. Een drukke agenda met allemaal gezelligheid. Genoeg terrassen om altijd buiten te eten.

We krijgen het al een beetje te pakken. Hans spreekt nog maar eens uit dat hij het zonnetje zo lekker vindt. Wie weet.....

Op naar het vliegveld, naar huis. Auto aftanken en inleveren, was een goeie greep. Allemaal prima gegaan.

Morgen de 13de........

De vakbonden van de NMBS hebben dinsdag om 22 uur het werk neergelegd, de staking bij luchtverkeersleider Skeyes begon op hetzelfde moment. Dan zullen er gedurende 24 uur geen vliegtuigen kunnen opstijgen en landen in België.

Onze vlucht is dus gecanceld. We zouden om 20.00 uur vliegen en na tienen aankomen.

We vonden het heerlijk in Spanje en hadden er nog best een dag aan vast willen plakken. Maar niet op deze manier.

Staking in België.

Niemand kan in eerste instantie iets zeggen. Alle passagiers verzamelen zich bij de Ryanair desk. Uiteraard schiet het niet op. We proberen online een vlucht bij Transavia te boeken. Dat lukt niet dus sluiten we achteraan in de rij aan.

Wachten wachten en nog langer wachten.

Uiteindelijk kwam een grond stewardess vertellen dat we morgen kunnen vliegen op Eindhoven. De auto staat in Charleroi. Dit hebben we al eens eerder meegemaakt. Vorige keer vanwege een aanslag, nu vanwege een staking.

We worden in taxi’s naar hotel Port Elche gebracht. Niet ver van het vliegveld.

We krijgen een bordje pasta en amandeltaartje en water. Het is heel fijn om gewoon even in een restaurant te zitten en een heerlijk bed ter beschikking te hebben.

Het doemscenario was in een stoel op het vliegtuig hangen.

Onze “bazen” zijn ingelicht. We kunnen morgen niet komen werken.

Verder gaat het zonder verlet. Toevallig geen verjaardag, bruiloft of begrafenis.

We laten het maar over ons heen komen, net als al die andere gedupeerden.

Hier kan Ryanair niets aan doen, dus we hopen op een fijne vlucht morgen.

Wordt vervolgd.

Welterusten.