11 mei

De dag van vertrek.

Gepakt en gezakt voor een zonnige vakantie met kans op een koele dag.

Ik maak altijd setjes die bij elkaar passen en stop die in waszakjes (action) bij elkaar.

Een handige tip voor licht autistische figuren zoals ik.

Overzichtelijk en keurig netjes liggen de zakjes opgestapeld. Een bijpassende ketting of sjaal ingesloten.

Dat geeft rust....

Op het laatste nippertje nog twee sneldrogende reisbadlakens gekocht.

Mochten we op een strand belanden dan zullen deze wonderbaarlijk kleine rolletjes goed van pas komen. Met gemak passen ze nog tussen twee waszakjes in. Voilà!

Goedemorgen zegt mijn iPad, het is 7 graden, voelt aan als 5 graden.

Lichte paniek

De grote koffer zit al vastgebonden op de Morgan.

Dat is in mijn geval maar goed ook. Ik zou in staat zijn om de boel om te gooien.

De bagage voor drie weken bestaat uit één koffer en een grote tas. Dat is te doen als je van het weer op aan kunt.

Het laatste stuk kaas wordt geschaafd en tussen krentenbollen met roomboter gedaan. Alles schoon opgemaakt.

Het leuke van toeren is de grote vrijheid. Dit zat ik net te bedenken toen we een boot passeerden met de naam ‘Born to be free’

Toeval!?!

Tanken in België, dat scheelt een slok op een borrel.

€1,46 per liter.

Tot NAMEN pakken we de snelweg.

In Dinantpasseren we het restaurant waar we vorig jaar die overheerlijke Chili con Carne gegeten hebben. Heb het recept zelfs gekregen. Ik hoor haar nog zeggen, koriander koriander koriander.

Waar we eerst blij waren met de lage benzineprijs willen we dat voordeel al weer inwisselen voor een beter wegennet. We stuiteren af en toe van de ene in de andere put. Gun de minister van verkeer ook een Morgan.

Omgeving NANCY is zo’n beetje het einddoel van vandaag.

Vanaf drie uur rijden we een bui in. Het is best knus in ons autootje, kan lekker dutje doen bij het kacheltje, maar niet helemaal de bedoeling van cabrio rijden.

Hotel Stanislas gevonden. Mooie kamer met uitzicht, op de 5de verdieping zonder lift, en 350 meter van het centrum.

Even sporten maar met de bagage, dat kan wel na een hele dag rijden.

Even googelen waar we nu eigenlijk zijn en wie die Stanislas is.

Jeetje Nancy, de Franse stad waar we meestal zonder stop voorbij rijden blijkt een pareltje.

Veel bezienswaardigheden en..... demooistebrasserie op aarde.

Dat moet je tegen ons niet zeggen! We zitten al binnen.

Brasserie Excelsior is Inderdaad een schitterend mooi gebouw.

We zijn te vroeg om er te eten dus wandelen we naar.....hetmooisteplein van Frankrijk...

In feite één groot openlucht museum. We weten niet wat we zien.

De sculpturen, fonteinen en smeedijzeren hekken rijkelijk verguld, de perfect symmetrische gebouwen aan alle zijden.

In het midden het standbeeld van Stanislas.

Tijdens de Franse Revolutieheette hetPlace du Peupleen onder het keizerrijkPlace Napoléon. In 1831 kreeg het zijn definitieve naamPlace Stanislas, ter ere van Stanislaus Leszczy?ski, die de opdrachtgever was voor de aanleg van het plein.

Mooiste moment? Vlak na zonsondergang, wanneer alle lichten tegelijkertijd aanfloepen.

We drinken een mooi glas wijn op hetmooisteplein en genieten van de goed geklede Franse dametjes en heren.

Vlak achter Place Sanislas vinden we de gezellige vreetsteeg Rue des Maréchaux.

Het visrestaurant wat we eerder op het oog hadden zat al helemaal vol. Boven was nog een tafeltje vrij. Voor ons.

Naast ons werdt de negentigste verjaardag van grand-mère gevierd. Gezelligheid alom voor heel de familie.

We hebben zalig gegeten.

Wat een stad. Morgen willen we naar Opéra National de Lorraine, Een van demooisteoperahuizen op aarde en naar de antieke snoepwinkel.