12 mei

De naam Stanislas leent zich overal voor.

Een Stanislas bibliotheek - drogisterij - plein - straat - hotel - wijk en busvervoer.

Die man heeft wat teweeg gebracht in Nancy.

Daar verbazen wij ons over om 9.00 uur in de morgen terwijl we wandelen naar Biscuiterie Confiserie Chocolaterie Lefèvre Lemoine Bergamottes et Macarons de Nancy, waar vijf generaties koekjes-banketbakkerijen-Chocolaterie zijn gevestigd sinds 1840

Om half 10 gaat de snoepwinkel open.

We nemen plaats voor het raam van Excelsior met zicht op de winkel.

Ondertussen bewonderen we het volledig authentieke art nouveau-interieur. We kijken onze ogen uit. De mozaïek tegeltjes, glas in lood ramen en velourse stof op de stoelen en banken, alles in die okergele kleur. De koperen ornamenten van de lampen en klok, zo mooi!

De jaloezieën worden opgetrokken en hiermee is de snoepwinkel voor geopend verklaard

Bliepjes op mijn telefoon.

Mijn lieve kinderen zijn me niet vergeten.

Een mooie plek om lieve complimenten in ontvangst te nemen voor moederdag.

Twee oudjes, échte oudjes runnen deze winkel en als je het mij vraagt tot ze erbij neervallen. Hun Bergamottes de Nancy komen voor in de hitfilm Amélie.

De specialiteit van Nancy, macarons zijn nog warm en ruiken zalig.

Er is ets te doen bij het beeld van Jeanne ‘d Arc.

Zoveel uniformdragers en glimmende schoenen.

Er wordt druk gerepeteerd, geen idee waarom.

We moeten nu verder maar zullen Nancy niet snel meer voorbij rijden.

We stoppen voor rood.

Er staat een mevrouw met een kippen grilwagen. Ze steekt haar duim op naar ons en maakt een gebaar dat ze wil ruilen.

Een uurtje later hadden we het misschien nog gedaan ook. Wat ruikt dat heerlijk.

Snelwegen vermijden bij vertrek en al gauw komen we in de groene bergen terecht.

Het dakje gaat er af. Best wel fris maar met de kachel erbij goed te doen.

Wat een mooi gebied toch die Elzas.

Smalle slingerpaadjes en dwars door de wijngaarden.

In Riquewhir heeft Hans een boodschap te doen. 3 restaurants afspreken voor een groep. Goed dat we die slinger gemaakt hebben.

Tevreden kunnen we verder, maar niet voordat we de Cremant geproefd hebben. Komt goed!

Verder richting Luzern. Vanuit de auto een kamer in Villa Maria geboekt.

Het wordt gevaarlijk donker als we in Zwitserland zijn.

TomTom zegt dat we over 67 km een uur en 10 minuten doen. Dat betekent dat we pas na zevenen aankomen.

Dak er op.

Ik kan er niks aan doen maar Zwitserland kan ik niet los zien van winter. Ook nu in half mei zie je De Alpen bedekt met sneeuw, hoog opgestapelde boomstammen. Glooiende pistes, sparren en dennenbomen. Houten huizen met luiken voor de ramen. Rommelige kabels boven de weg voor de trolley bussen.

Vanzelf por ik het kacheltje wat op.

Aan de inhoud van mijn koffer wil ik nu helemaal niet te denken.

Alles zo dun en licht mogelijk, brrrrrrr...

Het is 20 minuten lopen naar het centrum, een mooi pad door het park en langs het vierwoudstedenmeer.

Luzern is uitgestorven. Restaurants ongezellig leeg.

Een terras probeerde mensen te lokken met rekken vol bontjassen. Geen smoesjes om daar buiten te zitten dus.

Wij lopen de brug over naar een klein visrestaurantje, althans dat dachten we.

Twee leuke blauwe tafeltjes buiten maar eenmaal binnen een groot Grieks restaurant. Lang geleden dus vooruit DOEN!

Heerlijk gegeten, lekkere cappuccino na.

Even wennen aan de prijzen in Zwitserse Franken

Wisselkoers Zwitserse frank:

1€ = 1,14 frank

1 frank = 0,88 €

Koud buiten, maar met flink de pas erin liggen we een half uur later lekker in ons mandje.

Morgen naar Italië