En we gaan nog nie naar huis.....

Morgen met de boot naar Livorno.

Daarna doen we nog een week over de reis terug.

Alles ligt open, vanaf overmorgen geen planning meer. Jullie zijn nog niet van ons af.

‘Bang dat we iets missen’ dus even googelen wat er te doen is in Calvi zo laat op de avond. We horen zoveel geluiden uit de stad komen.

De zin was meteen over toen we lazen dat er een biker (27) met volle vaart tegen een laag muurtje geklapt is nadat hij gegeten had met vrienden. Vreselijk!

Daarvoor waren die helicopters.

Wat een fijne avond was krijgt hierdoor een donker randje.

25mei

Vanmorgen op ons terras ontbeten.

Inpakken en de stad in. Heerlijk om die bedrijvigheid gade te slaan. Kistjes fruit komen naar buiten, de ramen en stoepjes worden gepoetst en er wordt een antiekmarktje opgebouwd, blijer kun je mij niet maken, zeker niet toen ik bij een oud vrouwtje een echte Christian Dior sjaal zag liggen. jammer genoeg had zij besloten van de opbrengst een maand te willen leven. ‘Goede geldbelegging’ probeerde ik nog bij Hans....

Calvi is de geboortestad van Colombus, zeggen ze hier. Wij weten niet beter dan dat het Genua is.

Maar het beeld met de tekst spreekt voor zich. Ook veel gerechten hier op de kaart, heten naar Columbus, zoals het ei....

De bovenstad, met de citadel is verlaten en kan prima dienst doen voor een film uit de Middeleeuwen.

Verder is Calvi een heel gezellige badplaats.

Aan de haven drinken we cappuccino en wandelen langs het strand terug naar ons hotel waar de auto gepakt en gezakt staat. Klaar voor vertrek.

We beleven alles intens.

Geen seconde saai hier met dat variërend landschap langs de kustgebieden en door het binnenland. En al die bloemetjes en cactussen.

Een toren op een steile rots, een paar huizen die zich dapper aan de berg vastklampen, een charmant bistrootje onder de platanen en in de diepte het strand met het turkooizen water...

Bij Pigna parkeren we de auto, we pakken alles mee vandaag.

Dit welvarende gehucht ligt op een heuvel met olijfbomen. Het heeft zijn bekoorlijke karakter behouden, met trappen, steegjes en doorgangen.

Ik was in halleluja stemming toen ik hier binnen wandelde. Zo schil-der-ach-tig mooi.

We gaan, zonder overleg, zitten op het terras van Het Casa Musicale. Het meisje met de leuke Bretonse trui en pofbroek wilde een bestelling opnemen, het was geen etenstijd en we hadden ook geen honger maar dat we hier wilde zitten was wel zeker.

Ze moest er om lachen. We bestelden risotto met gamba’s, ‘one for two’ en water. Een klein glaasje wijn mag.

Een trouwlocatie..........romantischer kun je het niet hebben.

Ik zie het zo voor me.

En dan dit uitzicht!!!

We zien Calvi, waar we net nog waren, in de diepte liggen.

Pigna, een centrum van Corsicaanse traditionele muziek en bekend om de vele kunstnijverheid. Een pottenbakker in actie, hij heeft vast al die leuke ceramiek naamplaatjes gemaakt die overal hangen.

Het Casa Musicale wat ook een hotel restaurant is, waakt over het voortbestaan van de Corsicaanse muziek en de voornaamste tradities.

Op de aanplakbiljetten zien we dat gisteren DUO CUMPARTE hier opgetreden heeft, gaan we thuis opzoeken en beluisteren.

Mooier en typisch Corsicaans kunnen we het niet afsluiten. Genoten!

Volgende stadje is weer heel anders, St Florent.

Hier liggen, in een glazen kist de resten van St. Flor die werd gemummificeerd in de 3de eeuw. Dat geloven we wel.... of eigenlijk niet? We gaan een ijsje eten.

De zon is weg en het begint hard te waaien als we aan ons laatste stuk binnenland beginnen. Temperatuur nog goed hier beneden.

Even later rijden we hoog in de wolken en is het opeens ijskoud.

Dik Half uurtje later rijden we Bastia in. Zelfde hotel van een week geleden.

Nu kamer gelijkvloers, scheelt een hoop gesjouw met bagage. En het ís toch een grappige kamer, met bomen op de muur geschilderd en leuke klapdeurtjes naar de badkamer, je moet het zien. En in de wc een poesje en vlinders, zo leuk!

In tegenstelling tot vorige week zaten de restaurants aan de haven nu vol. Verbazingwekkend veel jongelui. We lopen er wel drie keer langs.

Vanavond doen we geen concessies. We gaan voor Corsicaans en Vis.

Gaat het wonder boven wonder niet worden aan de haven. We lopen naar de Markt

en vonden een heel leuk tafeltje onder de bomen bij L’Ardoise.

Op dit plein is morgen de weekmarkt, een mooi vierkant plein dat we nu eens goed van alle kanten kunnen bekijken, de torens van de kerk zijn verlicht, dat geeft een heel sfeervol beeld, tussen de terrassen en het plein bomen en daartussen tweearmige antieke lantaarnpalen.

Midden op het plein heeft een klein meisje zich geïnstalleerd op een dekentje met haar poppen. De step bij de hand om afwisselend de pop aan en uit kleden en even een rondje te steppen.

Wat heerlijk om zo onbevangen, niet in de gaten dat iedereen meekijkt, in je eigen wereldje te kunnen leven.

Een heerlijk driegangenmenu; Charlotte au Brocciu, Filet de mulet noir á la Bastiaise en Ile de Beauté na.

De vlag wappert,

de vlag met het Morenhoofd met bandera, op een witte achtergrond

Op de oorspronkelijke vlag was de hoofddoek een blinddoek en de knaap een overwonnene. Toen Corsica onafhankelijk werd, wilde Pasquale Paoli dat de hoofddoek boven de ogen stond als trots symbool van de bevrijding

En natuurlijk een laatste wijntje op het pleintje in Corsica.

En voor nu, welterusten.