Budget ontbijt was boven verwachting.

Op naar de wijngaarden. Eens kijken hoe het erbij staat.

We komen op de route du grand cru’s.

Hoge muren om de dure wijngaarden.

We zoeken de meest prestigieuze (lees duurste) wijngaard ‘Romanee Conti’

Paarden worden hier gebruikt om onkruid te wieden

We wachten tot de paarden opgestart worden, ze zijn al ingespannen.

De drie mannen hebben anders besloten, zij pauzeren en zijn met mobieltjes in de weer, het is hier niet anders.....

We wachten en wachten.... en beginnen te begrijpen waarom deze wijn zo duur is.

Nog maar een rondje rijden dan. Vanuit de bergen nemen we beweging waar. We rijden terug. Wat een mooi plaatje om die trekpaarden tussen die wijnranken door te zien ploegen. We maken foto’s.

Op dat moment gaat de telefoon, onze kleinkinderen missen ons ‘Oma ik heb vannacht van jou gedroomd’ zegt die lieve Esmay-tje.

Nu wordt het tijd om naar huis te gaan, daar wacht ons allergrootste geluk.

Even een traantje wegpinken.

Morgen hoor, dan zijn we thuis.

Het blijft nog even genieten om in onze Engelse sportwagen door de Bourgogne te toeren.

We rijden plots de werkplaats van Jean Luc voorbij. In zijn achteruit en terug....

Het blijkt meer dan de moeite waard te zijn. Levensgrote beelden maakt die man. Soms van hele dikke vrouwen, maar ook van lange dunne.

Leuk gesprek met hem gehad en zijn atelier gezien. Hij was bezig met een klein beeldje. Dat deed hij in de keuken voor het openstaande raam.

Verder door die uitgestrekte weiden.

In dit gebied overheersen de witte koeien, die voor ons soms groot en soms klein zijn, ligt eraan op welke hoogte ze staan.

Elektriciteits draden hangen tussen de palen van en naar de huisjes.

De rode klaprozen en gele boterbloemen zorgen voor a touch of color in dit groene landschap.

Geen schreeuwende reclameborden, hooguit een geplastificeerd vodje waarop staat dat het morgen markt is.

In alle de dorpjes uitbundig bloeiende blauwe (Franse) lelies en trossen rode rozen.

Geen strak blauwe lucht maar prachtige wolken.

Er zijn mensen die dit alles kunnen vangen in een schilderij.

‘Quelle belle voiture’ joelt opeens een meisje en ze zwaait met twee handjes.

Saint-Marc-sur-Seine is een gemeente in het Franse departement Côte-d'Or en telt 130 inwoners. Hier heeft iemand bedacht dat het wel leuk zou als iedereen zijn brievenbus op zoupimpen. Ongelooflijk wat een variëteit aan kunstzinnigheid.

Chapeau voor Saint-Marc-sur-Seine. Dit maakt het dorp bijzonder.

Net over de Seine bij Inter Marcé tanken we. Het werd spannend toen we al zeker 60 km geen benzinestation tegen kwamen.

In ‘Châtillon sur Seine’ plat du Jour genomen. Wat een heerlijkheid lijkt me dat, die vrijheid van de kok. Je gaat zitten en krijgt eten wat hij bedacht heeft. We konden wel uit vlees of vis kiezen.

We kozen ieder een verschillend voorgerecht maar wel beide de zalm met soort rösti van groenten, en kaas na. Zo relaxed op dit terras. Heerlijk, nog even mensen kijken.

Er zat een Française in haar eentje, knalgeel handmade truitje aan en pikzwart haar met flinke uitgroei. Ze rookte aan een stuk door van die dunne sigaretjes en zat doorlopers op te lossen. Bij elk goed woord driftig krassend met haar potlood.

Een ander oudje met hoge rug, waardoor jasje, uit haar dikke periode, flink ongelijk hing. Ze droeg witte stokjes en trok een boodschappenkarretje achter zich aan. Op en af de stoep was al een heel ding, daar nam ze de tijd voor.

Bij aankomst hier zei een man tegen Hans “Nice car do you have”.

Toen Hans de parkeerschijf ging plaatsen zat dezelfde man in een prachtige Aston Martin. Dus zei Hans op zijn beurt tegen de man “Nice car too”

Helaas de Aston stond met een geblokkeerde versnellingsbak en moest naar Parijs gebracht worden voor reparatie.

Zijn vrouw vond de Morgan erg leuk dus wie weet komt er binnenkort een goede gebruikte Aston op de markt.

In Florent-en-Argonne een super Frans hotelletje gevonden, eigenlijk een café met kamers. Helemaal traditioneel, met grote bar en kleine ronde tafeltjes. Een paar gedekt, de rest voor bierdrinkers. Ze verkocht ook sigaretten. We stonden al even te wachten maar kregen geen boe of bah.

Een kamer had ze wel, ook écht Frans, en .....zoals gebruikelijk in Frankrijk, stoeltjes op de stoep voor de deur.

We nemen hem, leuk pleintje met paar kraampjes, o.a. een kippengriller.

Met geen mogelijkheid kregen we de WiFi geïnstalleerd, wat toch echt niet zo moeilijk is met deze code: 934c2957deff214e3a49c22f55BOX90f6.

Het lukte niet en troela was niet bereid te helpen. Beneden en buiten geprobeerd, noppes!

Twee uur later waren we het beu, pakten onze koffer weer en vertrokken. De stoeltjesmensen zwaaiden ons uit.

17 km verderop in Sainte-Menehould bij Cheval Rouge’ mooie kamer gevonden, andere prijsklasse maar dat is hij waard.

Sainte-Menehould is de geboorteplaats van Dom Pérignon die de champagne zou hebben uitgevonden. Ook is de stad bekend vanwege een recept voor de bereiding van varkenspoten, de pieds de cochon à la Sainte-Ménehould.

Hier te koop, groot bord voor de deur, 6 euro.

Jurk aan voor de laatste avond en wijntje op het pleintje halen.

Klein hapje erbij en lang buiten gezeten.

Morgen nog een uurtje rijden naar Sonja en Kees. Dat is een mooie afsluiting en ook beetje traditie ondertussen.

We zullen zeker de gezellige lunch met de MG club bij hun nog ophalen.

Voor nu, lekker slapen en tot morgen.

Liefs van ons