25 juni 2021

Het is 11.06 uur, mooi op schema.

We hebben het kasteel van Pierrefonds bezocht. Napoleon heeft in 1810 dit giga kasteel gekocht voor weindig geld. Het waren niet meer dan restanten van een ruïne. In de 19de eeuw wordt het gebouw gerestaureerd met behoud van een Romantische stijl.

De expositie met de mooie baljurken was vooral voor de dames een meerwaarde.

Een aanrader!

Ik kon niet stoppen met foto’s maken, begin al aardig op een Japanner te lijken met mijn selfie stick én mondmasker.

Op de heenweg liepen we over het weekmarktje. Daar hou je mij niet vandaan.

Marianne vond daar de mysterieuze plantjes waar we al een paar dagen telkens tegenaan liepen en maar niet thuis konden brengen.

Hans houdt ons lekker bezig.

Zodra er ‘omgevallen’ stenen liggen wil hij er een kerk van bouwen zo ook bij de eerste stop, een ruïne van een kapelletje in de Laat Romaanse stijl.

Champlieu

Ruïnes van een Gallo-Romeins theater en baden. Een bezoek waardig.

Het begint weer tegen lunchtijd te lopen, dus ogen de kost geven en af en toe een dorpje extra inrijden. Dit alles moet voor 14.00 uur gebeuren, daarna sluiten de keukens.

Reclameborden verwezen ons naar een auberge in Cuts.

En weer die schrikreactie toen we daar met 8 mensen binnenstapten. De kok dook weg, hij had er duidelijk geen zin in. Het restaurant was ouwbollig en verlaten, totaal geen sfeer.

We gingen weer, met de bedoeling om een broodje te kopen als de bakkers weer open zijn.

Aan de overkant was een café met een paar plastic tafeltjes en wat stamgasten ‘Pizza’ stond er op een bord geschreven.

We wierpen een blik naar binnen en de baas begon al te tellen.

Acht! Kom maar mee. Achter had hij een klein terrasje waar stoelen opgestapeld stonden en een statafel. Wij schoven 4 tafels bij elkaar, stoelen er omheen en hup daar zaten we. De vriendelijke serveerster kwam meteen met een doekje. En tot genoegen van de heren poetste ze alle 4 de tafels schoon. Om dat nog eens te mogen aanschouwen spraken de mannen af om flink te knoeien. Zo’n decolleté zie je niet iedere dag.

De Pizza’s waren heerlijk en de biertjes en Rosé ook.

De route gaat naar de Versterkte Kerken.

Thièrache, vroeger een doorgangsweg en strategisch punt op de grens tussen Champagne en Picardië, was in het verleden een geliefd doelwit. Om te schuilen en zich te beschermen tegen plunderaars en legeraanvallen, hadden de inwoners van Thierache de kerken van hun dorpen versterkt met burchttorens en schietgaten. Nu is de versterkte kerkenroute een prachtige route door het vredige coulissenlandschap van Thierache.

Guisse

Hier kijk ik al de hele dag naar uit.

De Familistère is een enorm woonblok in Guisse. Dit bouwwerk is typisch voor het utopisch socialisme.

We waren aan de late kant maar mochten metkinderkaartjesnog binnen. Een uur hadden we de tijd maar twee uur was beter geweest. We hebben een goede indruk van het gebouw en genoeg voorstellingsvermogen om een samenleving hier voor te stellen.

Blij dat we het gezien hebben, heel bijzonder.

DeFamilistèreis een creatie van Jean-Baptiste André Godin. Het is geïnspireerd door het werk van Charles Fourier en een uitwerking van de door hem ontworpenPhalanstère, een commune waarin arbeiders gezamenlijk leven, werken en recreëren. Fourier ging ervan uit dat mensen zich kunnen ontplooien wanneer zij op alle belangrijke vlakken van het leven hun 'hartstochten' (lees: voorkeuren) kunnen volgen op ieder moment van de dag. Communebewoners zouden elkaar dan op natuurlijke wijze kunnen aanvullen.

Onze laatste avond samen sluiten we af met een overnachting in een prachtig hotel.

CHATEAU DE LA MARLI?RE

Jammer dat we hier niet kunnen dineren.

Daarvoor maken we een wandeling van ongeveer 700 meter naar het steakhouse. We hebben ook geen andere keus. Reserveren was niet nodig volgens onze hotelier.

Er was geen plaats……. en bedankt hotelier!

Het enige restaurant in de wijde omgeving en dat zat vol. Om 21.00 uur mogen we terugkomen. Terug naar het hotel dan maar. Daar in een schitterende lounge mooie glazen wijn gedronken.

De tweede keer toch maar ‘by car’

Het eten was voor de één geweldig en voor de ander een tegenvaller.

De taxi zette ons voor de deur van het chateau af.

We zijn nog even gaan gluren bij de buren. Stuk voor stuk grandioze kamers.

Wat zullen we slapen!

Morgen naar huis.

Welterusten

X