Namen

‘Van de snelweg af’ Nu begint de vakantie.

Vanaf nu gaat de route binnendoor. We voelen ons zo nietig tussen die vrachtwagens. Dat zijn we ook met een open autootje van pakweg 900 kilo. Één koffer zet ook geen zoden aan de dijk, dus het is onze taak om te zorgen voor een goede wegligging, daar blijven we aan werken.

Ons eerste hotel is daar op geselecteerd en iets om naar uit te kijken.

Logis Hôtel le Chantoiseau 

Dit belooft de website;

‘Logis Cosy, staat voor een gezellige warme sfeer.

Met een restaurant Gourmand. 

Een verfijnde keuken in een elegante omgeving’ 

Na de foto’s gezien te hebben besluit ik op de valreep mijn paars geverfde pak mee te nemen. Het belooft een hoog paars-rood gehalte. 

Onderweg probeer ik iets op te maken uit de Belgische kentekens, die mogen ze zelf samenstellen dus zegt het vast iets over hen zelf.

Veel VIP gebeuren. In zeker de helft van de gevallen zit er een Y in. Erg creatief zijn ze niet op een paar na ‘SUF, TOK, DIR, van directeur. JJJ, van een beginnende dementerende, en JUU, om opgejut te willen worden.

Bij eentje moest ik wel erg lachen XLPNEUS, als je dat snel zegt…… 

Probeerde een glimp van de ‘bescheiden’ chauffeur op te vangen, maar helaas.

TomTom hield ons nogal bezig in Dinant. We hebben de Rots Bayard van alle kanten gezien. De saxofonen van de Dinantees Adolphe Sax schitteren op de brug. Een feest om doorheen te rijden. 

Maar ….. we moeten nog een eind dus… “TomTom pak nu de snelste route maar”

Dan kom je langs de gouden akkers, waar de balen hooi liggen te drogen. 

De prachtigste weilanden waar koeien lopen te grazen en door de dorpen waar mensen mondkapjes onder hun kin dragen, zeker de Franse mode, die lopen altijd voorop. 

Af en toe natuurlijk een kasteel ergens op een berg, dat hoort erbij. En veel Louvre luiken, vensterluiken en paneelluiken in die typische kleur blauw. We zijn in Frankrijk! Om en om volgens T-mobile. Dan in België en dan in Frankrijk, we zigzaggen maar wat.

We zijn blij als we om 17.30 uur aankomen bij het hotel. 

Proefondervindelijk hebben we kunnen vaststellen dat ook hier processierupsen zijn. Amai 

De prachtige tuin maakt alles goed, én het heerlijk weer natuurlijk. We genieten met volle teugen van de doorkijkjes en sfeervolle plaatjes op dit landgoed, waar in de 18de eeuw, aan de oevers van deze rivier een molen stond.

Het eten was subliem. Aan het water gezeten met het kletterende watervalletje op de achtergrond en de feestelijke lampjes in de bomen smaakte de eerste hap foie gras als of er een engeltje op je tong fietst. 

Ik weet ik weer, ‘het leven is goed in Frankrijk”.

tot morgen, hier gaan de luiken dicht.