Dit huis heet “Pink House”

Ik had daarom als eerste mijn rose slippers ingepakt, ben van de details tenslotte.

Het is hier alles behalve rose. Hoe ze aan die naam komen???

Daarentegen is juist alles in heel rustige kleuren geschilderd. Om tot deze chique uitstraling te komen is alles in dezelfde kleur gehouden, tuinstoelen incluis.

We mogen van alles uit de Provence meegenieten. De lavendelkleuren, fel geel en dan deze olijfkleuren. Hier doe je inspiratie op voor thuis.

Volgens mijn schoondochter worden vrouwen blij van een wasje doen. Klopt Bianca, hier wapperen de bloesjes.

Ondertussen is Hans om boodschappen geweest. Dat kun je het beste een man laten doen, dan kom je niet om van de honger.

En zo heeft ieder zijn taak.

Het is zo ontspannen hier, absoluut geen behoefte om om pad te gaan vandaag. Losse jurk aan en lekker tutten dat is ultiem genieten op dit moment. Zou op doktersadvies voorgeschreven moeten worden.

Temperatuurtje om lekker in de ligstoelen te liggen relaxen.

Af en toe hoor je een kerkklok luiden of ver weg honden geblaf, that’s it.

Én…….het zachte snurken van Hans die zich ook helemaal overgeeft aan deze serene rust.

Dit is nieuw voor ons. “Thuis is werken”, hoe je het ook draait of keert, altijd wat te doen.

Hans gaat even langs de garage. Hij denkt dat er iets warm loopt. ‘Vertrouwen is goed, controleren is beter’, aldus Peter Gilles.

Niks mis met de Morgan en ook niet meer met Hans. Hij zat er toch mee.

Daar moet op gedronken worden. Hij heeft erop ingekocht met de boodschappen. Of… je verdrinkt je ellende of… je drinkt op de meevaller. Maar drinken… dat doen we.

Desnoods voor de gezelligheid haha!

Ik heb liggen zonnen, voor het eerst dit jaar. Dit is echt zomer!

Hier in deze tuin wil je gewoon niet meer weg.

Maar Hans heeft nog iets op zijn programma staan voor vandaag. We zijn hier al eens geweest maar het heeft zoveel indruk op hem gemaakt dat het voor hem weer een must to do is.

Soepjurk uit en beetje soigneren dan maar.

Fontaine-de-Vaucluse

In dit, wederom, charmante Zuid-Franse plaatsje, gelegen in een ingesloten vallei, bevindt zich een bijzonder natuurgebied: de Vaucluse-fontein, genesteld aan de voet van een 230 meter hoge rotswand. Hier, in deze diepe, mysterieuze kloof, ontspringt de Sorgue. Deze springbron, met een van de grootste debieten ter wereld, is toegankelijk via aan aangelegd pad langs de rivier. Eenmaal aangekomen op deze iconische locatie zult u gecharmeerd zijn van de prachtige smaragdgroene kleur van het water, en versteld staan van de kracht van het debiet, vooral in periodes van hoog water!

We beginnen eraan. Eenmaal boven GEEN spektakel! Hebben wij weer. Zal wel laag water zijn nu.

De herinnering aan het water dat spoot uit de berg bewaren we. Les 1, ga nooit iets voor de tweede keer bekijken, kan alleen maar tegenvallen.

Dit was wél interessant; een ambachtelijke papierfabriek die nog papier maakt zoals in de 15e eeuw, en functioneert met een waterrad. Ik heb iets met papier dus leuk om dat proces te zien.

Op de terugweg op zoek naar SuperU, een grote Franse supermarkt. We zijn zo blij met ons huis dat we lekkere dingen inslaan om in onze tuin op te eten.

Bij meloen met ham bespreken we de route vanaf woensdag.

Goeie tips van vrienden slaan wij nooit in de wind dus plannen we een hotel in Lourmarin zodat we een paar mooie wandelingen kunnen maken overdag.

Het is hier muisstil. Zo fijn!

Alles hangt samen met leeftijd. 5 jaar geleden was ik bang dat ik iets zou missen als ik op één plaats bleef hangen. Nu geniet ik ten volle van de rust samen met Hanske.

We kokkerellen nog wat en pitsen samen uit een mooi bord.

Een Ile Flottante uit de superU als toetje eten we met een klein lepeltje. Het licht springt aan in de tuin en, hoe mooi zijn Olijfbomen dan.

Morgen vroeg naar de markt in het dorp.

Voor vandaag is het mooi geweest.