Maandag 16 mei

Heerlijk geslapen in onze bedstee.

Deze herberg heeft een rijke historie en is

één van de mooiste en oudste stadsboerderijen van Nederland. Van oorsprong bestond deze stadsboerderij uit drie afzonderlijke gebouwen: de burgemeesterswoning uit 1575, de stadsboerderij uit 1650, en de rosmolen uit 1750.

Wij sliepen in ‘huis de oude linden’ met de ‘Linde’ namen op de deuren.

Ontbijten met allemaal vrienden om je heen is gezellig en weer zo vertrouwd.

Een veulentje ligt al te rollen in de wei als wij vertrekken.

Hans heeft leuke plannen voor vandaag. Dus we laten ons verrassen.

Eefde met de lelijkste kerktoren ooit. De ontmoetingskerk vol met zenders, schoonheid moet hier wijken voor inkomsten.

Achterhoekse daken zijn half met riet en half met pannen bedekt. Zonnepanelen zie je niet op deze daken. Zou ook afbreuk aan de schoonheid doen.

We komen verschillende van die pracht-daken tegen in de bosrijke villabuurt als we wegrijden van de touwslagerij.

Touwslagerij Steenbergen, ik wist niet dat het zo insdrukwekkend was om touw te zien slagen en te knopen. Jongens met sterke knuisten maken de sterke knuisten aan schommels en klimtoestellen. Een echt ambacht. Ik kocht een springtouw met een verdikking in het midden, daar is over nagedacht.

Mooie binnendoor weggetjes brengen ons bij ‘Dondertman’ in Holten,

waar we voor het eerst van ons leven gaan klootschieten.

De werpsport klootschieten, een eeuwenoude traditie.

Bij klootschieten speel je samen in teams. Deze teams proberen een met lood verzwaarde kogel (de kloot) onderhands zo ver mogelijk te werpen. Het team dat met zo weinig mogelijk worpen het parcour aflegt, is de winnaar. Klootschieten is al eeuwen oud, en wordt veelal beoefend in de Achterhoek en Twente.

Met deze kennis gaan we aan de slag. We maken drie teams; een vrouwen team, een mannen team en een gender neutraal team.

Wij ‘de klojo’s’ hebben gewónnen!

Omdat we niet het hele parcours gelopen hebben was het een kwestie van punten tellen als we bij het witte paaltje waren.

Dit is vaktaal voor klootschieters en abacadabra voor niet klootschieters.

We zijn goed en fanatiek bezig geweest en er zonder bulten en blauwe plekken vanaf gekomen. Weer een leuke ervaring rijker

Je zou er honger van krijgen.

Een mooie groene zone houden we aan om uit te komen op Landgoed De Uitkijk in Hellendoorn.

‘De Uitkijk’ ligt aan de rand van de Sallandse Heuvelrug. Maar je hebt helemaal niet zoveel fantasie nodig om je hier in het buitenland te wanen. Het fantastische uitzicht, het glooiende landschap, de fraaie villa in Engelse landhuisstijl…

Zelfs een lunch bij Landgoed De Uitkijk voelt een beetje als vakantie.

We zitten aan aan een lange tafel. Parasols worden uitgeklapt en de drankjes geserveerd. Onze schoonzoon zou zeggen, ‘daar zitten de Chateau hoppers weer’. Zo voelt het inderdaad.

We maken het de kok niet makkelijk beseffen we want zoveel mensen zoveel wensen blijkt weer. Toch lukt het chef-kok Kyrian Koxom ons allemaal tegelijk te voorzien van heerlijke gerechten, puur natuur met kruiden uit eigen tuin.

Michelin bekroonde het restaurant niet voor niets met een BiB Gourmand, een onderscheiding voor culinair genieten.

En dat was het.

Het betrekt een beetje en we gaan na een tankstop via de kortste route terug naar onze thuisbasis.

Even chillen en schrijven op onze kamer.

Aperitief gebruiken we binnen in de gezellige zithoek bij de open haard. De tafel wordt gedekt voor het avondmaal.

Het diner was weer fantastisch tot aan de koffie toe met ook nog heerlijke lekkernijen.

Genoten van deze dag met de mooie stops.

Goed gedaan Hans.