Lake Districkt/ Yorkshire Dales
zondag 26
Lake Districkt/ Yorkshire Dales
220 km
Het regent.
uBram kwam nog even zeggen dat dit de reis alleen maar authentieker maakt. Wat heerlijk positief, hij maakt samen met zijn vader deze reis en straalt elke dag opnieuw. Fijn gezelschap.
We zijn een week verder en voor het eerst regen. Dat schijnt in dit deel van Engeland te doen gebruikelijk te zijn.
Er staat een spectaculaire rit (180 km) door het Lake Districkt op het programma.
We vertrekken deze keer zowat allemaal tegelijk. 9.10 uur.
Hoge varens links en naaldbomen rechts, aan de kant van de afgrond gelukkig.
We zitten snel hoog. Als we dalen zien we de nevel om de bergen hangen.
Bij Buttermere passeren we de âWestelijke Merenâ Het is een van de mooiste stukken van deze streek.
Gewoon kijken en genieten. Dit is niet vast te leggen in een foto. De enige kleuren buiten groen zijn die van het paarse vingerhoedskruid en witte margrieten. Die knallen er dan ook uit.
We worden flink door elkaar geschut. Dat is de consequentie van een Morgan rijden.
Schaapjes tellen heeft hier geen zin.
We brengen een bezoek aan âThe Lakeside & Haverthwaite railwayâ
Er vertrok net een stoomtreintje. Zo ging het vroeger maar is dat ook geen toekomst, zo met die kolen?
We doen de Hardknott Pass met 30%. Een van de steilste passen van Europa. Een avontuur!
Maar zo prachtig!
In het eerst volgende dorp duiken we âThe Back Bull Innâ in. De verhalen komen los. Iedereen heeft er van genoten en the drivers mogen zichzelf een schouderklopje geven. Chapeau!
We eten weer een grote portie. Tosti Brie met cranberry en bacon, niet te versmaden maar de rest van de dag heb ik nodig om te verteren.
We passeren Conniston Water bekend van de snelheidsrecords van Donald Campbell.
In Cartmel gaan we voor de âSticky Toffee puddingâ
Cartmel is de thuisbasis van Sticky Toffee.
30 jaar geleden werd hier de Sticky Toffee Pudding geboren. En, boven verwachting smaakte het recept dat ze ontwikkelden uitzonderlijk lekker.
Het ging van mond tor mond en iedereen wilde proeven. Ze maakten er om te beginnen slechts 25 per week. Ze verdienen nu een miljoen per jaar, maar het is nog steeds handgemaakt en er is nog steeds niets dat er aan voldoet.
De Cartmel dorpswinkel verkoopt de kleverige toffee pudding zo goed dat het verkrijgbaar is in winkels in het hele land; maar er is iets speciaals aan het genieten ervan in Cartmel zelf.
Recensenten hebben de pudding "om voor te sterven" genoemd, zodoende komen wij uit Nederland hiernaartoe rijden,
alleen voor deze zoete traktatie zullen we maar zeggen.
Het is iets waar ze erg trots op zijn, net als op de 12e-eeuwse priorij en de renbaan die recht langs de Dorpswinkel loopt.
Een echte "timestandsstill" renbaan!
Het moet fascinerend zijn om de paarden letterlijk door de stad te zien rennen en langs de achtertuinen van de lokale bevolking!
Er zijn dit jaar een aantal bomen gepland in het Parade Ring-gebied. Als blijvende herinnering aan het Queens Jubileum.
Maar zĂł dat ook de racegangers ervan genieten op een racedag.
Gelukkig heeft Hans gisteren al toffee pudding besteld als nagerecht want uitgerekend vandaag staat âFamily Fun Sundayâ op de kalender en is geen parkeerplaats te vinden.
Ik pakte mijn moment om het winkeltje in te gaan en fotoâs te maken. Hier wilde ik graag naar toe dus nu ik er benâŠ.
Het is droog geworden.
We toeren nog een paar uurtjes door
Een heel andere wereld hier. Een desolaat landschap. Maar nog wel mét schapen.
We stoppen voor een ijsje.
We rijden nu tussen muurtjes, opgetrokken zonder mortel uit natuursteen, over de heuvels en naargelang we vorderen wordt het landschap ruwer met lekker veel bochten. Het alleen op de wereld gevoel komt boven.
Einddoel midden in de Yorkshire Dales.
Het Racehorse hotel in Kettlebell
Hans heeft iedereen uitgenodigd voor de âspeed Trailâ vanavond.
Om 18.15 uur gingen we in eendendraf naar buiten voor een heuse Duck race.
De eenden werden 200 meter verderop door Hans in het water gegooid. Ieder team streed natuurlijk voor zijn eend, want wie wil er nu geen Morgie winnen.
Vervolgens moest hij met opgerolde pijpen de beestjes op volgorde uit het water halen. Tjonge jonge wat had je dat weer leuk voor elkaar.Als eerste kwam Verstappen binnen maar op de hielen gezeten door nummer 13, de eend van Catherina en Gerrit. Zij kregen een lauwerkrans en met de tijd een nieuwe Morgie.
Diner was echt Engels
Dessert natuurlijk Sticky Toffee Pudding
En zo kunnen we weer rustig gaan slapen
Tot morgen
Reacties
Reacties
Elske, ik verbaas mij er iedere keer weer over hoe goed jij kan schrijven. Je bent een topper.
Ik ben het met de eerste schrijfster eens.
Weer een mooie beschrijving van de dag, `t is of we erbij zijn .Vanaf nu veel zonnige dagen gewenst.
Een authentieke regendag is genoeg , groetjes.
Met een big smile lees ik weer wat jullie allemaal gedaan/gezien hebben. De filmpjes en foto's van allen op de app maken het geheel compleet. Wij genieten mee hier. Liefs Gijs en il
Heerlijk he die sticky toffeepudding!
Af en toe heeft Lidl hem ook tijdens een Engelse week.
Maar dat is niet de echte ?
Arme Hans, Eendjes vangen :-)
Volkomen eens met eerste reactie. Heerlijk om te lezen. Je hebt weer een glimlach op mijn gezicht gezet deze ochtend :-)
De laatste dag wat een geweldige reis was het en nog we rijden nu heerlijk door Yorkshire Els en Hans bedankt weer voor deze fantastische reis.
En Els Deze verhalen gaan weer achter de verhalen van onze andere mooie reizen met jullie
Geweldige rit lekker eten ,
Wat leuk verzonnen met die eendjes!! Fijn dat jullie zo genieten en mam inderdaad wat beschrijf je het allemaal goed. ?
Zit nu op een schitterende plek, kijkend over het Meilust meer, vanavond de mooiste avond van het jaar ( voorlopig).
Mijmerend over wat jullie mee maken, goed verteld Els en mooi wat je hebt uitgevogeld Hans, Chapeau.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
