22 juli 2022

En weer onze handdoekjes laten vallen en koffer dichtdoen.

Vanavond weer een schoon opgedekt bedje, het is goed vol te houden zo.

Telkens weer een genot om in onze auto te stappen, hij zit als een vorst en rijdt heerlijk op zijn nieuwe bandjes en het likje vet.

We zijn er content mee.

Met open ramen en gordijnen geslapen en wakker worden met dit uitzicht! We kijken over de pergola met blauwe regen naar de overkant met de oude gebouwen., daartussen ligt de Tarn met het blauwgroene water.

Heel apart om te slapen op de smalste landstrook/ schiereiland van Europa. Ambialet vergeet ik zomaar niet.

Gisteren op de boerenmarkt 2 yoghurjes en gezonde notenkoeken gekocht. Samen met de koffie op de kamer moet dat volstaan.

Hans houdt niet van yoghurt maar vond deze wel lekker totdat ik voorlas dat hij van 100% schapenmelk was. Beeeeehh…

Route ‘Du Tarn’ gaan we volgen. Hans heeft veel werk gemaakt van een mooie route en alle leuke stadjes genoteerd

‘De Tarn’ ligt erbij als een grote spiegel.

Het hoogteverschil valt hier nog mee.

Fijn rijden zo ‘smorgens vroeg.

We zijn het mooiste dorp van Frankrijk vergeten dus 9 km terug.

Een hele hoge bergpas op.

Maar als iets de moeite waard was….. geen woorden voor…

Dit kleine pittoreske dorpje is zijn kwalificatie dubbel en dik waard.

Brousse-le-Château

In het centrum van Brousse-le-Château staat een middeleeuws kasteel, waar entree gevraagd wordt. Daaromheen staan zeer oude huisjes en een klein, versterkt kerkje met een gotisch interieur.

Het riviertje stroomt door het dorp en mondt net ten noordwesten van het dorp uit in de Tarn. In het dorp zelf ligt een gothisch brug over de Alrance.

Je blijft hier foto’s maken.

We gaan al zigzaggend over de Tarn terug naar de route.

Sinds ik dat moeilijke woordschisteuze kenherken ik het ook overal. Van reizen word je wijzer.

Alles tiert hier welig, ook de judaspenning. Zover ik weet worden de blaadjes in een volgend stadium witter en daardoor nog opvallender aanwezig.

In het eerst volgende plaatsje gaan we lunchen en even uit de zon.

Het werd. Saint-Rome-de-Tarn, daar reden we letterlijk en figuurlijk bovenop.

Het was er druk maar gelukkig een tweepersoonstafeltje vrij en in de schaduw. Zelfde recept, veel water, bier en Rosé. Heerlijk hier onder de rode zonneschermen.

Zoals overal slepen de meisjes hier ook met schoolborden waar je een gerecht of menu van kunt kiezen. Hans gaat weer voorcuisses de canard Confit. Hijkan al een vergelijkend onderzoek doen. Deze scoort een dikke 8

Ik houd het bij tartaar van ananas met gember en munt, bolletje ijs erbij en…. ijskoud opgediend in zwart schaaltje, niet normaal zo lekker.

Als ik om me heen kijk zie ik mooie gerechten op tafels staan. Die Fransen, die weten écht wat lekker is.

Péyre

Peyre leunt aan tegen een tufsteenklif

We krijgen er een prachtig uitzicht op het hoogste viaduct van onze planeet.

La Malène

Veel boottochten vertrekken vanuitLa Malène.

Logisch, zo zie je de schoonheid en prachtige natuur van de gorges du tarn vanuit het water.

Wij hebben hem een hele dag gevolgd en er mega van genoten.

Nu gearriveerd in hotel L’Hôtel des Bateliers, grote fles water en even luieren.

Aan het water gegeten ‘tartiflette’ besteld bij een Italiaans restaurant.

Brachten ze een Pizza met dat alles erop.

Heel machtig!

Nog even gekeken bij het pétanque.

Ziet er makkelijk uit én je kunt er bij roken.

Nu uitbuiken bij de waaier op onze kamer.

Tot morgen.

X