Alicante

We vliegen om 15.30 uur met Transavia naar Alicante.

Ruim op tijd vertrokken vanwege de waarschuwingen over gladheid ‘code oranje’

Niks van gemerkt. Het is miezerig maar het rijdt verder als een trein.

Vanavond Spaans eten, daar verheug ik me op.

We gaan onze familie bezoeken in Pedrequer.

Dat is al een traditie geworden ondertussen en daar kijken we naar uit.

Soms treffen we het met het weer maar het kan ook bar en boos zijn zoals vorig jaar. Als het sindsdien bij ons met bakken uit de hemel komt zeggen we ‘écht Spaans weer’.

Het is bijgeloof, dat weet ik, maar als je een paraplu meeneemt zul je hem nodig hebben. Dus…thuis gelaten.

We luisteren op de Belgische radio naar een discussie over bodem-erosie. Hierdoor zullen op termijn de windmolens gaan wankelen en naar beneden komen. Oei!

Hoop dat die rampen voorkomen kunnen worden door op tijd aan de bel trekken.

We zijn vroeg op het vliegveld van Zaventem en fladderen wat rond. Reizigers nemen een afwachtende houding aan, vliegen is een noodzakelijk kwaad.

Er gebeurd eigenlijk niets.

Totdat er in groepjes orthodoxe joden ons passeren. We kennen dit fenomeen natuurlijk uit Antwerpen. Altijd al de betekenis van de herkenbare kleding willen weten. Maar bovenal ben ik geïnteresseerd in de baarden en pijpenkrullen (peies).

Daar steek ik even tijd in. Het lijkt alsof er keuze is tussen baarddragers en pijpenkrullen dragers. Geloof dat het niet samen gaat. De pijpenkrullen zijn gesitueerd vóór de oren ter hoogte van de slaap. Eentje vond dat lastig en draaide hem van voor naar achter over zijn oor en terug naar voren. Soort oorbel van gekruld haar. Ze dragen ook een gebedsmantel (talliet).

Deze herinneren aan de Mitswa, Hebreeuws woord voor gebod. Een stietsiet is een poncho achtig kledingstuk met een gat in het midden waardoor het hoofd komt, met draadjes aan de vier hoeken en wordt onder de kleding gedragen maar soms laat men de draden, bestaande uit 8 draden en vijf knopen buiten de broek hangen. Daar komt het gezegde, ‘hij laat hem uit zijn broek hangen’ zeker vandaan.

De heren zien er gesoigneerd uit en dragen mooie kleding in zwart wit. Dat is een voorschrift als ze naar de synagoge gaan en telt zo te zien ook voor op reis gaan. Ze zijn met zovele dat we vermoeden dat ze een heel vliegtuig afgehuurd hebben. En dat is wijs want het eten van gewonnen brood veroorzaakt namelijk een vieze adem.

En dat keer 200….!

Afijn, ze hebben mij wat afleiding gegeven en ik ben weer wat wijzer geworden. ‘Goede reis heren Rabbi’.

‘We hebben wind mee’ laat de piloot weten. Dat is fijn want zodra we

boven de wolken zitten schijnt de zon. Wat een verademing, wat hebben we hier behoefte aan.

Over 1 uur en 50 minuten zullen we er al zijn.

Een auto ophalen duurt altijd té lang. Bij het hotel (VIL5 by Be Alicante) kenden ze ons nog van vorig jaar. Dat is knap!

We krijgen de mooie kamer waar Amy en Esmay vorig jaar sliepen. Leuk om hier weer te zijn.

We huppelen zowat naar Boca De Vin hier 5 min lopen vandaan.

De kaart hoeven we niet. Voor ons Spicy Tuna Egg. Dat gerecht is blijven hangen sinds vorig jaar. En was wederom zalig! Mooie fles Spaanse wijn erbij en het feest was compleet. Wat een fijne sfeer hier, je voelt je welkom. De Baileys met Kahlua van het huis was de hekkensluiter en toen voldaan naar onze kamer.

Tot morgen.