Costa Blanca, van Alicante naar Javea

Vandaag via een mooie route, dat blijft ons ding, naar Javea waar ons bed staat voor de komende twee nachten.

Een stukje dichter bij onze familie.

Nog even genieten van het uitzicht hier in Alicante vanuit onze kamer.

Zo leuk dat terracottakleurige pand aan de overkant met die beige ramen en houten rolluiken en allemaal balkonnetjes. Ik zie een meisje de ramen poetsen met een badlaken. Gaat blinken als een spiegeltje en is zo gepiept. Leermomentje?

Baileys staat op de verboden lijst sinds gisteren. Geen zorgen Mia.

We verlaten Alicante. Maar komen graag terug, wat een heerlijke stad. Zeker het oude gedeelte met de gekleurde huizen en bloempotten.

Aan het strand zijn al volop terrasjes bezet. Zon en een strak blauwe lucht. Dat belooft veel voor vandaag.

Richting Benidorm via La Nucia. Prachtig ruig landschap met de kale bergtoppen. Alles komt voorbij. Cipressen, olijven en de zachtroze amandel bloesem. Je snapt niet dat dit moois kan groeien uit deze kalkgrond. ook de sinaasappels hangen zwaar aan de bomen

Guadalest

Perfecte tijd om dit toeristische dorp aan te doen. De klim naar boven is een makkie nu. Moet er niet aan denken als het 30* is.

In het binnenland van de Costa Blanca ligt goed verborgen in de bergen het oude dorpje Guadalest. Het unieke aan Guadalest is dat het dorp op prachtige wijze in de rotsen geïntegreerd is.

De meeste bezienswaardigheden bevinden zich binnen de oude kern van Guadalest. Noemenswaardig zijn behalve het kasteel het sfeervolle marktplein, het stadhuis en de in barokstijl gebouwde kerk.

Museumbezoekers raden we aan naar het Museo de Microminiaturas te gaan. Zeer gedetailleerde handgemaakte kleine objecten, magistraal en met chirurgische precisie gemaakt. Ooit een beschilderde rijstkorrel gezien? Of een hoofd uitgehouwen uit een zout korreltje?

Wie Guadalest bezoekt, krijgt tevens een fraai uitzicht op het in de vorige eeuw aangelegde stuwmeer, dat al jarenlang een groot deel van de provincie Alicante van drinkwater voorziet.

We kopen een zak amandelen om te snaaien in de auto.

En door..

Het is geen fraai gezicht, maar noodzakelijk voor de Mispel.

Deze vrucht is nogal kwetsbaar door de wind, die in deze regio nogal eens wil waaien ter nodige verkoeling. Men vindt de bomen dan ook vaak onder heel grote doeken verstopt, die de wind breekt. Hierdoor vindt er minder schade aan de vruchten plaats.

We klimmen een hoge berg op, de racefietsen suizen langs ons naar beneden

Tàrbena,

Mooie oude olijven en cactussen. In dit gebied geen palmbomen. Daar zitten we te hoog voor denk ik.

Maar tussen elke steen groeit wel een bloemetje of vetplantje.

We zwaaien naar twee oldtimers, dat zijn we zo gewend maar… deze keer zwaait er niemand terug, aparte gewaarwording.

We hebben geen honger maar stoppen toch bij dit bergrestaurant ‘Coll de Rates’.

Zodra we de houten deur van de berghut openduwen zijn we verrast. Volle bak en een zangeres die zorgt voor live music. Cosy ambience, eerlijk waar! Of we gereserveerd hebben?

Het eten (Duitse keuken) was gooi en smijtwerk maar dat namen we op de koop toe. Het was een onvergetelijke beleving. Zeker met dat prachtige uitzicht tot aan Ibiza.

Terwijl sinaasappelen speciaal bestemd zijn voor het persen van verse jus d´orange kijken ze hier of ze water zien branden als we verse jus bestellen. Onmogelijk! Soort tweedrank uit een pak dan? Nee dank u.

Zodra we onze weg vervolgen en onmiddellijk tussen de sinaasappelplantages rijden begrijpen we iets hélémaal niet ..??

De antiekmarkt in Xalò wordt net afgebroken als wij aankomen.

Op naar hotelJavea.

Dit hotel kennen we. Even relaxen op de kamer.

Het is koud nu de zon weg is. Een lange wandeling gaat het niet worden.

Een wijntje drinken bij Gala Bandida dan maar. Een rustiek-chic restaurant met een kleurrijke bar en een terras aan het water.

Ik houd mijn jas aan en even later komt er een warmtelamp aangereden. Heerlijk! Aan de andere kant, achter Hans nog zo een.

‘We zijn ingebouwd’ zegt Hans. De wijn smaakt goed en veel zin om naar buiten te gaan hebben we, nu het zo behaaglijk is, niet meer.

We bestellen kleine hapjes en nog een lekkere verse appelsap voor mij.

In de mooie lobby nog even schrijven en dan zit de dag er op.

Morgen naar Pedrequer.

Dank je wel lieve lezers, war leuk al die reacties

X