1 juni

Heerlijk geslapen.

Op een blad stonden 2 croissants en 2 chocoladebroodjes klaar.

Best duur betaald met 18€.

We willen graag op tijd op pad en spreken af een uurtje snelweg te nemen met tolwegen vermijden

Maar niet zonder dat ik uitgevogeld heb onder wat voor soort overtrek ik geslapen heb. Dat was zo lekker zacht en ademend. Op zoek naar de cheffin. ‘Deze lakens worden speciaal gemaakt voor dit hotel door een mevr uit Pakistan.

Zij heeft een Compagny in Dyon.’ Cloro’fil’ dacht ze. Ik ga het googelen.

De route voerde ons vandaag over een stuk van de N7 de oude “ Route du solei “ het equivalent van Route 66.

Bij Hans riep dat beelden op van een van zijn favoriete illustratoren Theiry du Bois

Die heeft diverse stripboeken uitgegeven welke de sfeer van deze oude route op een onevenaarbare wijze in beeld brengt. https://www.thierrydubois.com/

Eerste stop in Mirmande

Onderweg heb ik tijd om over dit stadje te lezen.

En dat ze tegenwoordig leven van kunst en fruit. De gouden jaren van de zijderupsen zijn voorbij.. zodoende speuren wij naar ateliers in de kleine straatjes. Helemaal naar boven geklommen en nog niets gezien dus langs de andere weg naar beneden dan maar.

Aan twee passerende dames vragen we de weg naar de galeries. ‘Daar heb ik over gelezen maar kom ze niet tegen’ Ze halen hun schouders op ‘wij zijn toeristen’ met andere woorden….

We wensen elkaar verder goede reis en wandelen ieder een andere kant op.

Wij besluiten wat te gaan drinken en eten.

‘Joehoe…. ‘ horen we ‘we hebben nieuws’ en daar zitten ze dan te stralen als 2 blije Christenen. De toeristendames. ‘Hebben we een nieuwe Paus???’ wil ik net vragen. Maar nee, ze hebben het helemaal uitgezocht en weten nu hoe het zit met de galeries. ‘kijk, het is nu etenstijd maar om 14.00 uur gaan de galeries open. En het is die kant op wijzen ze’. Daar smelt je toch van??? Alweer over de top service!!! 1000 x dank, lieve reisvriendinnen.

Eerst lekker zitten op het leukste terras van de berg en overheerlijke chardonnay besteld. Bord Franse kaas en stokbroodjes erbij en plannen maken voor…..

We proberen ongezien weg te komen want onze tijd hier is op. Galerietjes ten spijt.

Mirmande. we zijn het erover eens ‘mooi én gezellig hier’!

Als we achterom kijken zien we de metershoge cipressen als pinnen bovenop de top staan.

De Pruimenbomen beneden kleuren al mooi rood.

La Garde-Adhémar, dorp pal naast de autoroute du soleil.

Dit hooggelegen dorp was de klim naar boven zeker waard.

In het bijzonder was ik geïnteresseerd in de kruidentuin.

Deze educatieve tuin werd bestempeld als “Jardin Remarquable” (“Uitzonderlijke tuin”). Er zijn meer dan 200 soorten geneeskrachtige planten en verzamelingen van salie, lavendel, geraniums …, het rook er heerlijk en wat een uitzicht.

Vanuit de tuin horen we kinderen spelen op de speelplaats van de school. Arme kinderen. Zo lekker loopt het hierboven allemaal niet, het is prachtig maar je moet er niet aan denken om hier bovenop deze rotspunt op te groeien.

Midden in het plaatsje staat de Saint-Michel kerk uit de 12e eeuw, waarvan de bouwstijl kenmerkend is voor de Provençaalse romaanse kunst. We gaan de kerk binnen om voor die arme kinderen te bidden, nee hoor grapje, om even uit de warme zon te zijn en de achthoekige klokkentoren met 2 verdiepingen te bewonderen.

Het is niet voor niets dat La Garde-Adhémar op de officiële lijst van ‘Les plus beaux villages staat.

In het kader van ‘goed voor je lichaam zorgen’ nemen we een lekker schepijsje.

Flinke haarspeldbochten naar beneden en op naar Saint Rémy de Provence

Op het eerste gezicht al verliefd op deze stad. We vinden een appartement voor twee nachten. Mooi! Kan niet anders zeggen.

Op loopafstand van het centrum met zijn leuke straatjes en restaurantjes. Ik kan niet kiezen maar één ding weten we zeker, we eten buiten vandaag.

Een geweldig en ingewikkeld huis met voor- en achtertuin en een boven en beneden. En het was één restaurant met de leuke naam “ Bistro Les pieds dans L’Eau “

Wij zochten een tafeltje in de achtertuin en meteen werd mijn stoeltje drooggemaakt door een lange jongen met een staartje. Een klein buitje was hem overvallen.

Maar wat een sfeertje hangt hier. Vanuit ons tafeltje hebben we mooi zicht in de tuin met de leuke stoeltjes en parasols.

Op een groot schoolbord stonden de gerechten.

‘Het werkt hier als volgt’ zei staartje ‘alles serveren wij in schalen voor twee personen’

Prima jongen, wat jij wilt. Mijn avond kan al niet meer stuk.

Zijn collega, ook al zo aardig is in zijn vrije tijd vast en zeker mime speler. Hoe hij onze schalen bracht en op tafel zette. Met een diepe ‘land van ooit’ buiging. We kozen meloen met Ham en lasagne wijn en koffie. Zij……. en wij hadden een plezierige avond.

Morgen weer verder…

X