‘Le mas de valrugues (bij Poppins)’ dat is het complex waar wij een appartement hebben. Voor en achterterras.

En de Morgan in de garage voor een dagje rust.

Met een lege koelkast, geen theedoek en geen koffie of brood is het toch van dien aart dat we buiten de deur gaan ontbijten. Het nuttige maar met het aangename verenigen.

De reden van deze rustdag is om de Vincent Van Gogh-tour te lopen. De koperen plaquettes met in sierlijke letters ‘Vincent’ geschreven hebben we gisteren al ontdekt.

Maar eerst café au Lait met een gezonde appelkoek en roombotervlinder van PAUL pâtisseries.

Kom…in de benen..

Via een winkelstraat naar ons beginpunt. Een ‘plan’ gehaald bij het bureau voor Toerisme, die lagen daar hoog opgestapeld in verschillende talen. Achteraf compleet overbodig. Om de paar meter lag er een plaatje dat riep ‘volg mij, volg mij….’

Kon absoluut niet fout gaan.

Je wandelt vanuit het dorp St Remy de Provence naar de psychiatrische inrichting waar Van Goch verbleef. Je krijgt op regelmatige afstand borden met uittreksels uit de brieven die hij schreef aan familie en vrienden en afbeeldingen van schilderijen van Van Gogh. Hier heeft Vincent vroeger zelf gestaan en zijn inspiratie voor zijn schilderijen opgedaan.

Tussen de olijfbomen zien wij hem staan, écht hé! Op zijn rug gezien in ieder geval sprekend. Een schilder achter een ezel, zo gaat deze plek pas echt leven. We lopen er op af en spieken even wat hij aan het maken is. We mogen een foto maken. Verder wilde hij niets kwijt en dat begrijp ik. Hij raakt zo helemaal uit zijn concentratie. Maar wat een mooi plaatje is het.

Aan het einde van de route brengen we een bezoek aan het 12e eeuwse klooster (Clinique St. Paul), waar Vincent in 1899 is opgenomen nadat hij zijn oor had afgesneden. Wij staan opeens in het kamertje waar Vincent in deze tijd verbleef.

Hoe kon iemand die tijdens manisch-depressieve buien zijn verftubes opdronk tegelijkertijd zulke briljante schilderijen maken?

In de tuin worden we getrakteerd op een in volle bloei staand lavendelveld en op een korenveld met klaprozen, zo passend in deze omgeving.

We wandelen terug, langs de U voor een paar kleine boodschapjes, fruit en yoghurtjes en lekkere kaasjes voor op het stokbrood, én een theedoek.

En hier zitten we dan lekker op ons terrasje te schrijven en te pitsen. Glaasje (melk) erbij.

De zon is weg en het heeft even geregend. Temperatuur nog wel lekker, het wasje wappert.

Rond 18.00 uur pakken we onze biezen en gaan de stad verkennen. Het is vrijdag en je verwacht dan grote drukte. Niets van dat al. Overal was plaats en de tuin van gisteren bijna leeg.

Even borrelen op een terras met muziek. Mensen kijken word ik nooit beu en hier is van alles te zien.

Wat een sfeervol provençaals stadje

Met de smalle straatjes enelegante boetieks. Ik mag niks kopen, kan het niet meenemen in de Morgan, en dat is maar goed ook. Zoveel mooie kleding hier en vooral decoratiezaken voor huis en tuin. Om te kwijlen. Je ruikt overal lavendel die in grote bakken bij de open deuren staan. De hoofdstraten zijn donker met veel schaduw maar alle kleine straatjes zijn geel geplaveid en dat maakt het zonnig en licht. Heerlijk wandelen hier. Het barst van de historie en cultuur.

Oja, wat ik we gekocht heb is een spay tegen muggen. Die steekbeestjes moeten mij altijd hebben.

Weer bij het leuke team gegeten, wij zijn van repeteren. De burrata was heerlijk de rest viel tegen.

Het is een mooie avond en we hebben nog geen zin om naar huis te gaan.

Bij ADN Bar & table laten we ons nog even onderdompelen in luxe. Een koffie(tje) en een lekker koekje was net wat we nog nodig hadden. Hoe donkerder hoe sfeervoller onder dit meesterlijk verlicht werk dat uniek is in de wereld (aldus ADN).

10,7 km gelopen, uit en thuis.

Tot morgen

X