6 juni

Ontbijt met taart zoals het hoort in Italië

Buiten wordt de boel met een heksenbezem schoon geveegd.

Naast deze mondaine badplaats bestaat het historische centra uit een mix van luxueuze hotels en deftige palazzi, allemaal in de Art Nouveau stijl.

De strandstoelen staan al in keurige rijen opgesteld op het strand. ‘Kom maar lieve zonaanbidders’.

Onderweg naar Portofino

De omgeving hier is werkelijk wonderschoon. Gelegen op een schiereiland en omringd door kleuren van olijf- en pijnbomen kan Portofino zich ook geen mooier decor bedenken.

Hiervoelje Italië tot in je botten. Al die laagjes verf oranje okergeel doorgeschuurd rose en dan met groene luikjes die zo grappig tot halverwege openklappen.

Zelfs de onderkanten van de balkonnetjes zijn in stijl beschilderd.

Ogen te kort. Decoratieschilders hebben hier vakwerk geleverd.

Het is een MUST, om hier vroeg te zijn.

Parkeren in de parkeergarage is dan GEEN PROBLEEM,

In de halvemaanvormige baai liggen grote jachten. Daaromheen terrassen en in de straatjes omhoog de winkels van naam en de souvenirs winkeltjes.

Even rondje filmen voordat de grote stroom toeristen komt.

En dan….een mooi plekje op terras uitzoeken, we zitten eerste rang en in de schaduw want het belooft een warme dag te worden.

Cappuccino en ijsthee besteld en kijken maar naar de horde toeristen die met de volgende veerboot arriveren. Alsof er een blik sardientjes leeggedronken wordt.

De vele ‘borstjes vooruit, lipjes getuit typjes’ wachten hun moment af om mét de bootjes en zónder toeristen op de foto te kunnen. En dat allemaal voor onze neus. Een feestje om aan te zien. Zeker weten worden het mooie foto’s.

Italianen kwetteren zonder adem te halen lijkt het wel, het gaat maar door.

Belasting op ramen

Het gebruik van trompe-l'oeil is heel decoratief, maar er worden in Ligurië ook andere verklaringen voor gegeven. Zo gaat het verhaal dat in de achttiende eeuw besloten werd om belasting te heffen aan de hand van het aantal ramen van een huis.

De gedachte was dat de rijkste mensen de grootste huizen hadden, met de meeste ramen. Wie meer dan vijf vensters had, was de klos. Maar natuurlijk verzonnen de huizenbezitters daar iets op. Bestaande vensters werden weer dichtgemaakt, nieuwe huizen werden gebouwd met minder vensters. En om het er van de buitenkant toch aantrekkelijk uit te laten zien, werden die lege stukken muur opgevuld met de mooiste schilderingen.

Met deze wetenschap is het leuk rondkijken en inderdaad nep ‘geschilderde’ ramen te vinden.

Ook leistenen deurkozijnen zijn iets speciaals hier. Lijkt nieuw maar is oud en prachtig. Valt normaal niet op maar leuk om te ontdekken.

Nog even de berg op langs de winkeltjes en dan…. genieten van het uitzicht op het water, de bootjes en de mensen die vanuit de verte op vliegen lijken. De volgende veerboot komt er al weer aan.

We rijden dezelfde weg terug richting Rapallo.

Ik vergaap me onderweg weer aan de schitterende huizen. ‘Niet te filmen zo mooi’ toch probeer ik een stuk van deze schoonheid vast te leggen.

We rijden ‘open’ en ruiken de bloemen. Niet voor niets wordt deze streek liefkozend de Bloemenrivièra genoemd. De bloemenpracht, de vele olijfgaarden en de pastelkleurige dorpjes, als tegen de rotsen gekleefd, het levert prachtige plaatjes op. De beschutte ligging tussen bergen en zee zorgen voor een heerlijk zacht, mediterraan klimaat.

Het is heerlijk om hier te toeren. We maken wind, anders zou het al te heet zijn.

We volgen Las Spezia en zien Cinque Terre van bovenuit liggen.

Groot deel van deze route is groen, groener en nog groener.

Bij Carrara liggen de marmeren blokken opgestapeld.

Nog even verder en we zijn op de plaats van bestemming.

Pietrasantra.

Hier waren we op de kop af vier jaar geleden.

Zo’n mooie herinnering aan. Spontaan afgesproken met vrienden die hier ook aan het rondrijden waren. Altijd leuk om ‘in den vreemden’ elkaar tegen te komen.

Hotelboeking was mislukt. Boel op slot en niemand daar. Bellen met iemand die alleen Italiaans spreekt werkt niet voor ons. Op zoek naar wat anders. We kloppen aan bij een hotel ‘VOL’ zegt de aardige mevrouw maar hiernaast is een B&B. Daar was ook niemand maar we vonden een telefoonnummer en pffff… dat lukte in het Engels. Er zou iemand komen. De deur van dit schitterende landhuis ging open. Zoveel luxe hier., marmeren trappen en hoge glazen daarentegen in de vestibule. We mochten een kamer kiezen en we gingen voor ‘ZEN’ met een extra groot rotan bed en het Chinese bloemen behang.

Opeens waren we weer helemaal in halleluja stemming.

De auto parkeren was nog een dingetje, geen parkeergarages hier dus aan de straat.

Weg oversteken en in een streep naar het tafeltje waar we toen ook zaten, wat voelt dat goed. En wat een rust straalt er uit van dit plein.

pietrasanta is een ongelooflijk pittoresk Toscaans stadje dat een must is voor kunstliefhebbers die geïnteresseerd zijn om wat buiten de gebaande paden te gaan tijdens het verkennen van de regio

Dat trekt een bepaald publiek aan. Het is druk en de terrassen zijn bezet maar het gaat er heel relaxed aan toe.

Bij de wijn krijg je chips en bij de tweede wijn weer chips.

We steken over naar een terras met zachte pianomuziek. Mooi tafeltje zodat we allebei uitzicht hebben. Linguine vongole en burrata met spinazie. Brood met hele olijven erin en nog één mooi glas wijn. Tafel naast ons zat met heel de familie te genieten van Italiaans ijs, uit een hoorntje. Als er een zekerheid is in het leven bestaat dan is dat wel dat wij dit ook bestellen. Sorry, maar dat verkopen wij niet, komt van de gelataria. Bij ons zou dit ondenkbaar zijn!!! Maar goed, dan lopen we daar zelf wel heen.

Het stadje 3 keer doorkruist, wat absoluut geen straf was. We hadden geen idee dat het hier buiten kunst ook zo’n uitgaans stad is. Jammer dat we niet nog een avond hier zijn. Het is zo’n zachte avond en zo sfeervol wandelen hier. De gelataria was nog open en al likkend liepen we naar onze kamer in ‘LE CAMERE’

‘MORGEN KRIJGEN WE EEN KNOCK ON THE DOOR’ en brengen ze ons ontbijt. Dat mag ook onder de zekerheden geschaard worden, alhoewel?

We laten het maar gebeuren!

X

Weer bedankt allemaal voor die leuke berichten.

Vooral ook van de mensen die ons dierbaar zijn maar we niet vaak zien?