16 juni

Door dat vroege avondeten lagen we vroeg op bed gisteren.

En dat betekent dat je midden in de nacht klaarwakker en uitgeslapen bent.

Wat fijn is om nog wat dingetjes op te zoeken over de route voor vandaag.

Een lijst met stadjes die we tegen gaan komen op de Romantische route nu paraat.

De route is 460 kilometer lang. De Romantische Strasse volgt een middeleeuwse handelsroute en de dorpen en steden waar we langs komen hebben nog steeds veel middeleeuwse kenmerken.

We zijn gisteren niet veel opgeschoten dus gaan een plan maken, kunnen niet alle stadjes gaan bekijken en dat is ook niet de bedoeling.

Het gaat erom dat we een zo mooi mogelijke rit naar huis rijden.

Wat ik ook graag op wilde zoeken is de betekenis van de hoge masten, boomstammen die we in ieder dorp tegen komen. De ene nog mooier versiert dan de andere.

Dit vind ik erover…

Het opzetten van de Meiboom is een van de populairste tradities in Beieren. Op 1 mei wordt op veel plaatsen de kaarsrechte boomstam neergezet op centrale plaatsen in steden en dorpen. Vaak is de boom versierd met gebeeldhouwde figuren en een krans.

Het opzetten van de meiboom gaat op veel plaatsen samen met een volksfeest.

Volgens het oude gebruik kan de boom, die enkele weken voor de installatiedatum gekapt moet worden, gestolen worden door buurgemeenten. Onderhandelingen over grote hoeveelheden bier en brood zijn nodig om de boom terug te kunnen ‘kopen’.

Bij de overdracht wordt dit vervolgens gebroederlijk samen genuttigd.Volgens de oude traditie wordt de boom opgetrokken met dikke lange stokken. Dit werk kan meer dan twee uur in beslag nemen.

Het meiboom opzetten vindt plaats rondom een plein. Muziek, eten en drinken maken het tot een spektakel voor jong en oud, voor zowel de Beierse mensen als de toeristen.

Wat een leuke traditie, ik ga er vandaag speciaal op letten.

We vertrekken uit Schongau en steken de Lech over, dat doen we vandaag nog wel een keer of drie.

De bruine bordjes sturen ons de route op en de ‘flinke’ bossen hout voor de deur vallen als eerste weer op.

Wij vragen ons serieus af of al dit hout opgestookt gaat worden.

Hoe zit het hier met stikstof. Bij elk huis een mega voorraad.

Soms meer hout dan huis, écht waar.

En zonnepanelen krijg je hier bij een pakje boter. Zo’n grote oppervlakten….

Allemaal van het gas af?

Zon en hout, én onafhankelijk! Niet gek bedacht in principe..

Dat de dorpjes er niet mooier op worden telt blijkbaar niet.

De rooie dakpannetjes verdwijnen volledig onder de zwarte platen.

Het vervelende is dat er ook totaal geen lijn in zit.

Het is naar draagkracht waarschijnlijk, maar net hoeveel boter je eet.

Mensen met een kleine portemonnee hebben twee plaatjes en hun buren zeven en die buren 2 links en 3 rechts en de schuren liggen dan weer helemaal vol.

Het is te lelijk voor woorden. Zeker als je binnen komt rijden, rommelig en niet mooi!

Ik wilde een foto maken van een mooi kasteel met een paar huisjes ervoor. Ging niet vanwege een dak met een paar platen.

Het ontneemt de schoonheid van de omgeving, neigt meer naar een industrie terrein.

We knappen er een beetje op af.

In iets grotere stadjes nog steeds mooie Pastelkleurige huizen

En weer de nodige duimpjes omhoog.

Een groepje bruiloftsgasten, met heren in Lederhosen begonnen te applaudisseren.

En dat allemaal voor onze Morgan, die dat overigens dik verdiend.

Ode aan ónze Morgan;

Jij brengt ons zonder problemen waar we heen willen en sputtert nooit tegen.

Zelfs niet als we je een nachtje buiten laten in onweer en regen.

Als we jou de hoogste berg opjagen doe je dat zonder klagen

Over smalle bruggetjes en steenslagpad, je krijgt het voor elkaar

Gaat dwars door de akkers en velden, wezenlijk waar

Terug langs dezelfde weg keer op keer,

ook dat kunstje fiks jij telkens weer

Over drempels, we hóren het kraken,

maar ook dat kan jou niet raken

‘Romantische’ Strasse? maar niet heus,

ze hebben je te pakken bij je lange neus

Maar Morgan we gaan het goed met je maken,

vandaag geen grint meer tussen je spaken.

We boeken een eigen garage voor jou, helemaal privé

Want we gaan té graag nog lang met je mee…. X

Dinkelsbühl

Nooit van gehoord maar zo blij dat we dit als eindpunt gekozen hebben.

We rijden het nog volledig ommuurde stadscentrum van de middeleeuwse keizerstad Dinkelsbühl binnen en vinden Hotel Haus Appelberg aan onze rechterkant.

Er zitten al gezellig wat Drinkebroeders voor de deur.

Onze kamer is ingericht in Beierse stijl met een bed dat veel breder dan het lang is en waar we met gemak overdwars in kunnen slapen.

Het is smaakvol, maar niet mijn smaak.

We zijn onder de indruk van zoveel vooral gróte statige huizen in het centrum.

Zó groot dat we ons niet voor kunnen stellen dat deze middeleeuwse en renaissance gebouwen woonhuizen waren. Zou met gemak een ziekenhuis of fabriek in passen.

Uiteraard doen veel huizen nu dienst als hotel.

Het ‘Hotel Deutsches Haus’ een van de bekendste vakwerkhuizen van Duitsland, is het opvallendste en dat kunnen we op ons gemak bekijken. Er pal tegenover gaan we eten. De bediening loopt in Beierse klederdracht, dat is weer wel leuk.

Ik was er van overtuigd dat ik zuurkool besteld had maar kreeg aardappelen in kruidensaus. Was heerlijk! Maar voortaan beter lezen Elsje..

Enne.. die vakwerkhuizen met al dat hout, ik begin het te begrijpen…

Een wandeling door dit schemerige stadje en met deze temperatuur is bijna een must. We kopen een likijsje, kan geen Italiaan tegenop, en genieten van deze mooie afsluiting van vandaag.

En morgen……nog steeds Romantisch. Het kan niet op!

X