Whitby
08 aug. 2016
🇬🇧
vanuit Verenigd Koninkrijk
Rondje gewandeld door York.
Ontzéttend leuke winkeltjes Atske, ik kan me voorstellen datKerst vieren in het Engelse stadje York een bijzondere ervaring moet zijn? Zelfs
nu kan ik de Kerstsfeer oproepen. Er knipperen overal lampjes en er zijn winkels met kerstartikelen het hele jaar geopend. De etalages met mooie wollen ruiten sjaals en de hoedenwinkels, daar
tussenin tearooms en chocoladewinkeltjes. De fudge ruik je al van verre.
Omdat Hans al zolang ik hem ken dit liedje zingt kan het niet anders dan dat we er langs gaan nu we in de buurt van Scarbourough zijn.
Vertaling van: Simon & Garfunkel - Scarborough fair (traditional)
Ga je naar de jaarmarkt van Scarborough?Peterselie, salie, rozemarijn en thijm
Doe de groeten aan iemand die daar woont
Zij was eens mijn ware liefde
Zeg haar een cambric (batisten) shirt voor mij te maken
Peterselie, salie, rozemarijn en thijm
Zonder zoom of stiksel
Zij was eens mijn ware liefde
Zeg haar het te weven in een laan met plataanbomen
Peterselie, salie, rozemarijn en thijm
En het allemaal te verzamelen in een bloemenmand
Dan zal ze de ware liefde voor mij zijn
Vraag haar een acre land voor mij te kopen
Peterselie, salie, rozemarijn en thijm
Tussen wat water en de marktkraam
Dan zal ze de ware liefde voor mij zijn
Ga je naar de jaarmarkt van Scarborough?
Peterselie, salie, rozemarijn en thijm
Doe de groeten aan iemand die daar woont
Dan zal ze de ware liefde voor mij zijn.
Scarborough kent een lange geschiedenis als badplaats en kuuroord. Nu kermis en strandwinkeltjes. We konden aanschuiven op de strandweg. Het is zondag én goed weer én vakantie. Tot in de verste
verte stonden auto's geparkeerd. Wij reden door. De luchtballon is geklapt.
Hotel geboekt in Whitby,Pinewood House.
Maar eerst mooie route rijden door Natonaal Park North York Moors. Ik heb nog nooit zoveel schapen gezien. Op bepaalde stukken liepen ze gewoon op de weg en was het uitkijken geblazen. Er stak een
flinke bries op, toch konden we zonder jas lekker open rijden. De MG voelt zich hier al helemaal thuis.
Maar het blijft altijd opletten met zo'n oude sportwagen. Je hoort elk 'raar' geluidje en je ruikt elk 'raar' luchtje. Zo keken wij elkaar verschrikt aan toen we een brandlucht roken. We hadden al
wat stijle hellingen gehad en...... het zal toch niet...?
Pfffff...
Er kwam een stoomtrein aan denderen met dikke pluimen zwarte rook en kolendamp.
Opgelucht besloten we het perron van Grosmont station op te gaan en de boel van dichtbij te bekijken. Mooi hoor, die oude locomotief.
Er hing een kerel, met nogal opgeblazen wangen uit het raam, zijn gezicht zo zwart als roet. Een meisje, minstens zo zwart stond kolen te scheppen. Zwaar werk, voor die tijd al helemaal geen
vrouwenwerk.
Passagiers stapten uit en in en de schuiven gingen weer open. Een oorverdovend geluid van de stoomfluit en daar ging hij. Binnen een mum van tijd verdwenen in zijn eigen vieze dikke stinkende rook.
Mooi dat het in ere gehouden wordt, alhoewel..... ?
Wij gingen vieren dat onze MG niet in brand gevlogen was. Thee met quiche in een Tearoom..
Nog 2 uur te gaan.
Na een tijdje vonden we al dat moois een beetje veel van hetzelfde worden en besloten ons hotel op te zoeken. Tim had al een berichtje gestuurd om te vragen hoe laat wij zouden arriveren.
Pruttel de pruttel... benzine op... ! Op een onmogelijke plek! Geen paniek, we hebben een jerrycan aan boord.
Op naar Whitby. Hier hadden we het op staan. Kreeften en krabben werden hier bij de vleet opgehaald. Zelfs kinderen stonden naast elkaar op de steiger en vingen emmers vol krabben.
Moet wel heel gek gaan......
Hans is gek op kreeft en wil minstens één keer per jaar genieten van zo'n maaltje. Waar kun je dat beter doen?
Een goed restaurant was snel gevonden op internet. Lokatie bekeken en onderweg.
Het was 19.00 uur. 'Heeft u gereserveerd?, nee dat niet, maar heeft u toevallig een tafeltje voor 2?' We hadden al meteen een leuk plekje op het oog en nog vrij ook. 'Alles is vol' zei het meisje,
om 21.00 uur is er plaats'. 'Oké, gaan we even wandelen en nog meer honger kweken'. Om 20.10 uur waren we uitgelopen en probeerden het opnieuw. Óns tafeltje was nog leeg. 'We willen weten of er
toevallig al een tafeltje vrij is? 'U mag daar wel zitten' zei het meisje. 'Jippie, óns tafeltje!'. Het grote wachten begon. We kregen een drankje maar verder geen aandacht. 'Wat is er moeilijk aan
oesters open maken?' vroegen we uiteindelijk. 'U heeft toch pas om 21.00 uur gereserveerd' was het antwoord van het meisje. Je begrijpt dat het niet meer het feestje geworden is waar we op gehoopt
hadden. Ook al hebben we alles door laten komen en deed de pianiste nog zo haar best.
Koffie doen we wel op onze kamer.
Toch gaan we dankbaar naar bed. Daar hebben we alle reden toe.
Morgen 8 augustus. De tweede verjaardag van onze kinderen.
Reacties
Reacties
08 aug. 2016, 07:51
Gefeliciteerd! Geniet op afstand van je verjaardagskind, en maar weer op weg naar een nieuw avontuur!
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
