Maandag 20 juni 2022

183 km

Calais/ Farnham.

Dat komt ons prima uit.

Een mail van de Ferry dat we een uur eerder vertrekken.

Om de boot niet te missen zijn we alvast een dag eerder naar Calais gereden en daar overnacht.

Overtocht Calais/Dover om ca.10.00uur.

Om 7.10 uur aan het ontbijt, dat zijn geen pensionada tijden.

We waren gewaarschuwd voor lange wachttijden bij de boot.

Dat viel nu goed mee.

Om 8.30 uur staan we in rij 252.

En daar komen ze aanrijden. De ronkende Morgans en MG’s.

Het is voor velen een eerste kennismaking en daarom deelt Hans de buttons met hun namen uit.

De schildjes en zijplaten met ‘Dales & Vales’ zorgen ervoor dat we herkenbaar zijn en bij elkaar horen op deze reis door het hart van Engeland.

Heerlijk op het dek in de zon kunnen zitten op de boot.

We hebben een verjaardagsboeket ritueel overboord gegooid en ondertussen een wens gedaan. Je raadt wel wat ….

Één bloem belandde op het dak van een vrachtwagen.

Tot waar zou die komen?

En dan zijn we aan de overkant en vallen de rode gebakken schoorstenen als tweede op. Eerst natuurlijk de krijtrotsen en de Victoriaanse huizen.

We rijden via een landelijke rit door de graafschappen Kent en Surrey naar ons logeeradres in Farnham.

Het weer is heerlijk.

We worden al snel ingehaald door een groepje Morganeers met duidelijk meer power onder de kap.

‘Cherrys for sale’

Op de rem en een pondje voor door ons mondje.

Bij de eerste coffee break kwamen we de ‘verloren schapen’ weer tegen. We dachten alleen te rijden maar binnen no time zaten we met z’n tienen op het terras. Logisch ook, we rijden dezelfde route maar door de bochtjes en stoplichten heb je geen overzicht.

We maken een stop in Tudeley en bezoeken de “All Saints church” met prachtige gebrandschilderde ramen van Marc Chagall.

Zeker als je de tragiek kent achter het verhaal is het apart om in de kerkbank plaats te nemen en je in te leven in het verdriet en ellende die vooraf gegaan zijn aan het indrukwekkende raam achter het altaar.

Chagall's Windows

All Saints in Tudeley is de enige kerk ter wereld waarvan alle twaalf ramen zijn versierd door de grote Russische kunstenaar Marc Chagall.

Het oostelijke raam van Tudeley is een eerbetoon aan Sarah d'Avigdor-Goldsmid, die op 21-jarige leeftijd stierf bij een zeilongeluk bij Rye. Sarah had al vroeg belangstelling getoond voor hedendaagse kunst. Zij en haar moeder zagen de ontwerpen voor de Hadassah-ramen op een tentoonstelling in het Louvre in Parijs in 1961 en waren erdoor geboeid. Na Sarah's dood gaven haar ouders Chagall de opdracht om het prachtige oostelijke raam te ontwerpen.

Toen Chagall in 1967 arriveerde voor de installatie van dat raam en de kerk voor de eerste keer zag was hij zo gecharmeerd van de setting dat hij riep:" C'est magnifique! Je les ferai tous! "("Het is prachtig! Ik zal ze allemaal doen!") In de volgende tien jaar ontwierp Chagall de overige elf ramen.

Een van de wonderen van de Tudeley-ramen is dat ze zich op ooghoogte bevinden: je kunt er helemaal naar toe gaan en de tekens van Chagalls handen zien. Hij zou zijn ramen krabben en markeren tot aan de laatste fase van het maken - sommigen zeggen zelfs nadat ze waren geïnstalleerd. Dit onderscheidt de Tudeley-ramen van de meeste van zijn andere glas-in-loodramen, die vaak hoog en moeilijk te zien zijn.

De ramen zijn adembenemend

Lunchen in Pantiles, een Victoriaans straatje en the place to be in Tunbridge Wells.

De gerechten waren klein maar o zo fijn.

De Burrata met venkel dille en sinaasappel, de harissa prawns en de warm gerookte zalm waren niet te versmaden.

Wel even aangeven hoeveel wijn je wilt “Doe maar medium’.

Het is heerlijk rijden hier al zitten er soms onverwacht lelijke potholes in de weg

Bij de ‘fietser’ linksaf riep Jan toen we te ver gereden waren.

En warempel, daar reed een fietser.

In een glorieuze National Trust-omgeving aan het meer in het enige 4-sterrenhotel van Farnham strijken we neer.

Prachtig om te zien al die cabrio’s op de parking.

‘Een schilderachtige plek aan de rand van het Surrey Hills Area of Outstanding Natural Beauty, uitkijkend over Frensham Great Pond’

Zo omschrijft Bookings dit hotel. Zeker waar!

Wat een fijne grote kamer met mega bed en alles erop en er aan.

En ook zo goed opgelost, die kaartjes met de namen en het menu dat we vooraf gekozen hadden.

De bediening liep daardoor vlot en iedereen kreeg wat hij besteld had.

Hans heette iedereen officieel welkom en maakte de naam van de Mascotte bekend. Democratisch gekozen is het geworden “Morgie”

De Morganrijders kregen een welkomstgeschenkje.

Een uniek, door Hans gemaakte mini Morgan aangepast in de kleuren van de eigenaar.

Nog een wandelingetje langs het meer

en lekker in het grote bed ‘lezen’.

Een eerste dag met veel indrukken

en wensen die in vervulling zijn gegaan.

Goed idee Ans, van die bloemen……