29-5-2023

Via Frankrijk naar Brescia.

Als je per ongeluk afbakbroodjes koopt inplaats van zachte broodjes voor onderweg kost dat al gauw een half uur vertraging. Laatste eitjes bakken, laatste stuk kaas opsnijden, laatste tomaat en avocado tegen heug en meug opeten en jawel een restje chocoladevla soldaat maken. Dat kennen jullie vast allemaal want…..weggooien is zonde!

We rijden nog even langs de kinderen om afscheid te nemen. Dat deden mijn ouders vroeger ook, die kwamen dan met de caravan de straat inrijden. Ik voelde me gelukkig en blij als ik hen uitzwaaide. Zo van harte gunde ik hen die vakanties. In de ogen van Levi zie ik diezelfde blik. De geschiedenis herhaalt zich. Ik stop Faye nog een mooie rijpe tomaat in haar handen. Ze kijkt me aan van ‘wat moet ik hier mee? Gewoon lekker opeten kind’

Tot over drie weken!

Het is 2de Pinksterdag en rustig op de weg zo zonder al dat vrachtverkeer.

Ons reisdoel is Brescia, waar de 41 ste Mille Miglia rallygereden wordt.

In Namen gaan we van de snelweg af. Als we even stoppen komt de geur van gebakken frietjes onze neusgaten binnen ‘We zijn in Bels’

We houden Dinant aan, hier begint het heuvelachtig te worden en wéér zien we abseilers de grote rotsen af zeilen.

We volgen rivier ‘de Maas’ Hans heeft er zin in. Hij geniet van de bochten en stuurt er net iets te scherp doorheen, wat Max Verstappen kan……!

Langs de Maas een plekje uitgezocht om die afgebakken broodjes op te eten. Het vakantiegevoel begint in te dalen. Het is heerlijk weer om te toeren.

Zo denken de motorrijders er ook over. Die gaan zowat plát door de bochten.
Volgens afspraak, kan niet anders, verzamelen ze in Dinant voor de lunch. Het ziet er zwart van, øzowel op de terrasjes als op de parkeerplaatsen langs het water.

Goed dat we net gegeten hebben want Ineke anders was ik weer gezwicht voor die pannenkoek met gekarameliseerde appeltjes.

En door….

Al gauw zit ik te dommelen. Het is zo lekker met dat zonnetje. Hoe welkom is dit? Ik schrik wakker van het berichtje van T- mobile …bliep bliep… Welkom in Frankrijk.

Het voelt weer vertrouwd, die slapende dorpen met grote standbeelden van heiligen en soldaten, of zijn het heilige soldaten?

De hooirolletjes liggen ook weer keurig in plastic gepakt op het veld. Klaar om opgehaald te worden. Maar welke slimmerik heeft dit geniaals bedacht? De boeren hebben nu hun eigen kleur. Het begon met lichtgroen en verderop knalroze. Zo fijn dat je op deze manier ook je geaardheid kunt laten zien. Top!

De ‘hond’ die we vanuit de verte op de weg zagen staan bleek een vos te zijn. Jonkie nog dus ergens in de buurt woont zijn familie.

Iets na half vijf komen we aan bij Logis Hôtel Clos de Mutigny.

Le Clos De Mutigny wordt omgeven door een groot groen park met een rivier, waar u eekhoorns en wilde eenden aan kunt treffen. Het is een vredige uitvalsbasis om de Champagne-regio te verkennen.

Geniet van regionale cuisine in het hotelrestaurant, met zicht op de rivier. Bij goed weer kunt u op het aangename hotelterras dineren.

Er is gratis parkeergelegenheid bij het Clos De Mutigny, zodat het gemakkelijk voor u wordt om de Champagneregio met de auto te verkennen.

Champagne? Laat maar komen.

We toasten op het begin van onze vakantie.

We gaan mooie herinneringen maken en zullen die delen met onze trouwe meelezers. Niet geïnteresseerd, gewoon verwijderen.

Een heerlijk stort douche en klaar voor een wandeling door de parktuin.

19.30 uur aan tafel. Mooi gedekt en héérlijk 3 gangen menu gegeten.

Wijntje erbij, wie doet ons wat?

En dit was nog maar dag één.

Uitbuiken op de kamer en voor straks lekker slapen.

Tot morgen.

X