5 juni

Nog even langs het strand en dan rijden we Italië in.

Het is een stukje afgekoeld maar nog steeds mooi genoeg om open te rijden.

Meteen een heel andere bouwstijl en kleurtjes én etalages.

De kingpins worden gesmeerd en de auto getankt, we kunnen er weer tegen. We schuiven aan in de file vanwege een markt. Ik mag er alleen maar naar kijken..

Richting Sanremo langs het water met uitzicht op de bootjes.

Van die overweldigende paarse bloemetjes die nep lijken (kan niet op de naam komen’ groeien hier weelderig

net als de hoge palmen langs de weg.

Het begint te regenen, precies volgens de voorspelling.

Het schiet niet op. Overal scooters, ‘als wespen’ zegt Hans ‘ze komen overal vandaan.’

Het dakje gaat er op en de koffer wordt ingepakt.

En weet je wat….? Toen was het droog.

Bussana Vecchia

Hier kijken we allebei naar uit. We zijn vanmorgen met koffie en een koekje vertrokken en gaan nu voor onze eerste lunch in Italië . Een terras met olijven bomen en heerlijk tagliatelle en salade met olijfjes uit deze boomgaard besteld. Wijn ging per fles maar dat is te mats voor de lunch. Alleen prosecco kan per glas. Vooruit dan maar. Het uitzicht is fenomenaal, om maar eens een ander woord voor prachtig en gewéldig te gebruiken.

En het dorp waar zoveel gebeurd is ligt hiernaast.

Dit is de geschiedenis;

Bussana Vecchia werd gesticht in de Romeinse tijd, maar pas in de 7e eeuw ontstond hier een stabiele nederzetting. Een bouwhausse in de 15e eeuw zorgde ervoor dat er een kerk en vele huizen werden bijgebouwd. 16e-eeuwse uitbreidingen leidden tot veel van de gebouwen die hier nog steeds te zien zijn. Aardbevingen bedreigden echter de gemeenschap.

Ondanks de versterkingen met bogen en zuilen, die in de 19e eeuw aan de gebouwen werden aangebracht, kostte een zware aardbeving in 1887 op tragische wijze het leven aan meer dan 2.000 mensen.

Een voormalige spookstad omgetoverd tot kunstenaarsdorp

De meeste gebouwen in het dorp waren zwaar beschadigd maar de lokale bevolking herbouwde het dorp op een nieuwe plek, bergafwaarts. Het oude dorp werd verlaten en de gebouwen werden onbewoonbaar verklaard. Immigranten uit Zuid-Italië begonnen zich vanaf de jaren veertig illegaal in de spookstad te vestigen maar werden gedwongen om deze te verlaten. Begin jaren zestig besloten Vanni Giuffre, een Siciliaanse schilder en een groep kunstenaars om er in te trekken. De voormalige spookstad werd daarmee een gemeenschap van hippies en kunstenaars uit heel Europa.

Ondanks tegenstand van de bevolking en spanningen met de lokale politie, is de stad de afgelopen decennia geleidelijk heropgebouwd door haar nieuwe bewoners. Het internationale kunstenaarsdorp was geboren. De gemeenschap woont er nog steeds, verkoopt haar handwerk aan toeristen en organiseert een scala aan artistieke evenementen. Bussana Vecchia wordt tegenwoordig door velen erkend als een oase van creativiteit en een unieke en speciale

We hebben hier veel tijd in gestoken. Maar was iedere minuut waard.

We stellen het plan bij en gaan naar ‘Hotel Stella’ in Rapallo via de snelste route.

Zoals gezegd houden we van repeteren dus hebben we dat met dat dak nóg 2 keer herhaald.

Nu laten we het er op omdat we toch een stuk tolweg nemen.

Om 17.00 uur precies komen we hier aan en mensen die ons kennen weten wat dat betekend. Juist….. wijnen!

Eerst even uitrusten?

Keurig ouderwets familie hotel en, zoals trouwens overal, brandschoon. Ik probeer het bed uit en kijk tegen een prachtig gedecoreerd plafond. Kan er geen stijl aan vastkoppelen maar neigt naar Art Nouveau. Het is prachtig! De parking is een voorwaarde en …. ook weer gelukt.

Het regent dat het giet. We lenen een paraplu van het hoofd van het familiehotel en gaan op pad. Temperatuur is heerlijk dus geen jas nodig.

In 1923 schreef Hemmingway hier ‘The Cat in the Rain’. En kijk ons hier lopen……precies honderd jaar later.

Buiten eten is geen optie dus naar binnen bij ‘Raffaele & C’, wat een goede keuze was. Inktvis en tonijn en lekkere wijn.

Om een indruk van de stad te krijgen zijn we voor en na het eten door de voetganger steegjes gelopen. Mooie pleinen met hoge palmen en gekleurde typisch Italiaanse huizen. Mooie modewinkels en vooral veel sfeer

Rapallo is mondaine badplaats met een fraaie promenade en gezellige terrasjes er om heen.

Ook ligt hier s’werelds langste rode loper, voor een wandeling van 8 km naar Portofino.

Portofina staat morgen op het plan van mijn man.

X