12 maart 2024

Tessa de Loo schreef over Tavira: "Ik kwam, ik zag en ik was verloren".

Daar kan ik me wel in vinden. Tavira is knus en overzichtelijk.

Wij vinden het fijn hier.

Vandaag meer wind maar zonnig. Lekker weertje om Faro te bezoeken. Ook deze keer weer onvoorbereid omdat het plotseling op kwam. De ‘collega’ van Levi die wij bij toeval troffen in Oers nodigt ons uit om samen wat te eten. We waren ervan overtuigd dat ze ook in Tavira zaten maar toen we het adres kregen bleken ze aan de kust, half uurtje rijden, te zitten. Vandaar dat we het combineren met Faro.

We gaan sfeer proeven we zien wat we zien.

Elke dag komen we langs Gran Plaza. Een overdekt winkelcentrum met 110 winkels, een hypermarkt, een bioscoop en restaurants op meerdere verdiepingen. Gratis parkeren om het nog aantrekkelijker te maken. Zowel goedkope als dure winkels. We slagen voor overhemden, jammer genoeg een paar weken te vroeg voor korte mouwen.

Vlug weer naar de roltrap en naar buiten. Naar het buitenleven waar we voor gekomen zijn. We hebben lang genoeg binnen gezeten.

Faro is een ommuurde oude stad. Op de weg er naartoe komen we op de meest rare plekken ooievaarsnesten tegen.

Omdat we ruim tijd hebben gaan we een zonnig plekje opzoeken, met zicht op de bootjes. Niet de vissersbootjes maar kleine motorbootjes. Een dikke zeemeeuw zit me aan te staren, vliegt op als er een hond blaft maar komt als een boemerang weer terug op het paal hoofd zitten. Wees maar niet bang dat ik ga kruimelen met deze Pastel de Nata = klein gebakje met pudding er in, veel te lekker’

Ik heb vlug vlug iets gelezen over een vissershaventje met leuke restaurantjes. Dat is de volgende halte. We steken er zelfs het spoor voor over en lopen achterlangs oude huisjes totdat we het niet meer vertrouwen. Dan maar even vragen.

De man die eerst zijn oortjes uit moest doen en zijn telefoon uit moest zetten zei dat hier geen vissershaven was. Toen ging hij allemaal opnoemen wat er wél was en wijzen en zo. We kwamen na drie keer ‘dank je wel’ zeggen nog niet van hem af. Ik was even bang dat hij mee wilde lopen om ons bij het museum af te zetten.

Ik tikte Rose kasteel in, ook snel snel gezien en kreeg een verwijzing naar Spanje, waarschijnlijk ligt daar dan ook de vissershaven.

Op het plein met de sinaasappelbomen klink muziek. Op de trap van de Kathedraal speelt een muzikant live muziek en blaast daar letterlijk en figuurlijk wat leven mee in de brouwerij.

We kopen kaartjes en lopen de Kathedraal binnen. Ook hier wordt flink gerestaureerd. Er is door alle verbouwingen een mengelmoes aan stijlen ontstaan. Zelfs Chinese motieven werden verwerkt in het orgel.

De trap op naar het museum waar een restaurateur zijn handen vol kan hebben aan de honderden jaren oude schilderijen, de gaten zitten er in.

Van hieruit kunnen we dicht bij het orgel komen waar een meisje les krijgt en waardoor wij mee mogen genieten van de klanken.

Het beklimmen van de toren van de kathedraal biedt een prachtig uitzicht over de historische stad met de omliggende straten. Zelfs de kustlijn met de mooie landschappen is van bovenaf mooi te zien.

We komen er helemaal ZEN vandaan. Zo veel rust binnen deze muren. Portugezen zijn overigens helemaal geen lawaai papegaaien.

Het lukt ons nog niet om de de lokale Portugees er uit te pikken. Als we het menen zeker te weten beginnen ze Frans te praten.

Op enkele kilometers van de stad Faro ligt Quarteira, klinkt als Tavira en daarmee is ook de verwarring begonnen in Oers.

Maar nu lopen we mooi op de boulevard van Quarteira waar we anders nooit zouden komen.

Hier hebben we afgesproken met Wil en Dimphy.

We zijn te vroeg maar dat is geen straf. Het is een mooie brede boulevard met palmbomen en een groot breed strand.

We bellen even om te zeggen dat we er zijn. ‘Waar staan jullie’ vraagt hij ‘bij het bord 5 bier met tortilla’s voor €10.00’ zeiden wij.

Zij komen naar ons toe lopen.

Leuk om elkaar weer te zien en uitgebreid kennis te maken.

Vanuit het terras zien we de zon in de zee zakken, dit zou een mooie poster opleveren.

We delen vakantie tips en ideetjes. Zij zijn echte Portugal reizigers en wij beginners, dus kom maar op..

Gegrilde champions met knoflook en een vers gevangen zeetong smaakten. Het is gezellig eten zo met z’n vieren en verbazingwekkend dat we elkaar voor vorige week niet eens kenden. Bizar toch?

In het donker rijden we stilletjes terug en overdenken deze dag.

Hoe kan het gaan…

X